Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Josephus Martinus Nuijts (1814-1859)
| Josephus Martinus Nuijts | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Josephus Martinus Nuijts | |
| Geboorteplaats | Bergeijk | |
| Geboortedatum | 17 oktober 1814 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 7 november 1859 | |
| Beroep(en) | rector | |
Josephus Martinus Nuijts (1814-1859) was van 1857 tot 1859 rector in het rectoraat Helenaveen.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Josephus was een zoon van de belastinginspecteur Andreas Petrus Nuijts ('s-Hertogenbosch 1787-1827 Bergeijk) en Anna Maria Schirmer (Grave 1789-1862 Uden).
Voor zijn komst naar Helenaveen was hij kapelaan te Sint-Michielsgestel. Hij was de eerste rector van Helenaveen en werd op 10 september 1857 aangesteld als permanent katholiek geestelijke in veenkolonie Het Helena-Veen. Hij ontving 1 % van de arbeiderslonen als traktement. Als rectoraat was Helenaveen in die tijd een onderdeel van de parochie Liessel.
De toen bijna 43-jarige rector zegende op 15 oktober 1857 de eerste noodkerk in en op die dag werd ook de eerste Heilige Mis opgedragen op de adreslocatie H.137 aan de huidige Fruitweg, beschikbaar gesteld door veenbaas Brouwer. Het voorhuis werd bewoond door de rector en het achterhuis was ingericht tot kerk.
Aankomst[bewerken | brontekst bewerken]
In een brief aan bisschop Zwijsen beschreef rector Nuijts zijn eerste ervaringen in Helenaveen:
- Het volk in de Peel is totaal verwaarloosd. Ik wandelde in twee en een half uur van Liessel naar "het Veen", zag de hutten en werd als door een donderschlag getroffen. Jan Deckers (de opzichter in het veen) en zijn eega verwelkomden mij. De morgen er na waren alle hutten versierd en opgedoscht met groen en bloemen evenalsof Willem III zijne intrede zoude doen... Ik bezocht de mensen in hun hutten, om zo hun vertrouwen te winnen, ging naar de velden om hen een woord van troost en opbeuring toe te spreken, om hun zoo van den vuilen praat af te houden.
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Op 7 november 1859 stierf hij op 45-jarige leeftijd aan de zenuwen zinkenkoorts. Hij werd opgevolgd door Theodorus Lodevicus van den Eijnde (1823-1898).
In Helenaveen herinnert de Rector Nuijtsstraat nog aan hem.