Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Engelbert Verleijsdonk (1858-1944)
| Engelbert Verleijsdonk | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Engelbert Verleijsdonk | |
| Roepnaam | Bert | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 3 april 1858 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 11 maart 1944 | |
| Partner(s) | Maria Anna Brekelmans (1855-1919) | |
| Beroep(en) | timmerman | |
Engelbert (Bert) Verleijsdonk (1858-1944) was timmerman / wagenmaker en woonde aan de Kulertseweg B.188.
Bert was een zoon en het zevende kind uit het gezin van de timmerman Laurentius Verlijsdonk (1806-1882) en Henrica Meijer (1814-1879).
Hij huwde op 17 november 1894 te Deurne met Maria Anna Brekelmans,[1] (Asten 10 juli 1855 - Deurne 29 oktober 1919), dochter van Hendrikus Brekelmans (Haaren 1829-1909 Asten) en Joanna Maria Kuppens (Asten 1828-1859 Asten).
Uit dit huwelijk werd hun enige zoon geboren:
- Lourentius Joseph, (Deurne 7 december 1897 - Deurne op 29 september 1912). Zie bidprentje NBA
In december 1903 leverde Bert zijn inschrijving in voor een te bouwen kiosk aan de Markt van Deurne. Eimert Goossens (1836-1904) bleek met 1340 gulden de hoogste inschrijver en Bert mocht in 1904 de kiosk voor een bedrag van 943 gulden aan de nieuwe vergrote Markt realiseren.
Doodskist[bewerken | brontekst bewerken]
Bert Verleijsdonk raakte in Zeilberg bekend omdat hij op gegeven moment ziek werd. Hij liet zijn neef Jan Verleijsdonk en diens zoon Willy komen en vroeg hen een doodskist te maken. Toen de kist kwam ging hij er vast in liggen om te kunnen sterven. Maar Bert werd beter en de kist verhuisde nog voor zo'n tien jaar in de kelder en ... af en toe ging hij erin liggen om er zeker van te zijn dat hij er nog in paste. Hij gebruikte zijn doodskist ook als opslagplaats van zijn aardappelvoorraad.
Geen geld[bewerken | brontekst bewerken]
Veel mensen dachten dat hij behoorlijk rijk was maar in de loop van de jaren genoot hij van het goede leven en was zijn meeste geld wel op.
Vanuit zijn stamcafé, het café tegenover de molen Maria-Antoinette, verkocht hij zijn huis in vier gedeelten. Eerst een stuk grond en toen de wagenmakerij en tenslotte in twee delen het woongedeelte. In die jaren braken ze eens bij hem in voor geld. Bert opende de deur van de bedstee en zei wa gellie hier 's nachts komt zoeken kan ik nog nie ins mer overdag vinden.
As ge dalik goat trek dan de deur goe dicht anders trekt het zo.
Bronnen, noten en/of referenties
|