Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Derpsestraat 22, 24 en 26
Derpsestraat 22, 24 en 26 zijn drie adressen in Deurne met een gedeelde geschiedenis.
De oude boerderij[bewerken | brontekst bewerken]
De Louw[bewerken | brontekst bewerken]
Een boerderij die in de voortuin van de huidige panden Derpsestraat 22, 24 en 26 stond kent een geschiedenis die tot de 17e eeuw terug gaat. In 1683 verdeelden de erfgenamen van Laurens de Louw (circa 1612-voor 1683) de erfenis van hun ouders. Het ging onder meer om een groot huis met het aangelag en het klein huiske, schuur, schop en bakhuis, grooot 2 half lopen. Dat lot kwam toe aan Jan de Louw, Poulijn de Louw (weduwe van Arieen Slaats) en Severeijn de Louw. Dezelfde Jan, kleinzoon van Laurens via diens zoon Hendrick, bezat hier in 1702 twee stuks hoornbeesten en 10,5 lopens aan land. Hij woonde hier met zijn vrouw en de kinderen Lavrijns en Wilbert, beide nog onder de 16 jaar. Nadat oom Paulus in 1718 zonder wettige erfgenamen overleden was, liet Jan de bezittingen taxeren. Direct daarna liet Jans zus Perijn de boerderij verkopen.
Koper was Lambert van de Mortel, die er zelf ging wonen. Als eigenaar en bewoner werd hij in 1736, 1741 en 1746 in de huizenlijsten geregistreerd. Zijn vrouw overleed vroeg, en in 1726 werd een inventaris van de bezittingen gemaakt in verband met zijn tweede huwelijk. Toen hij zelf in 1747 overleed, verdeelden zijn kinderen Joseph en Meggel de bezittingen. In 1751 was Joseph bewoner en eigenaar.
Vóór 1756 verkocht hij de boerderij aan Wilbert Welten, die er zelf ook woonde. Die verkocht de boerderij, groot ruim 3 lopen, in 1760 voor 500 gulden aan Aart Arnold van de Kerkhof. Die was in 1761, 1766, 1771, 1776 en 1781 eigenaar, en bewoonde de boerderij aanvankelijk ook zelf. Vóór 1771 ging de verhuur aan de weduwe Antoni Verduijseldonk in, en in 1781 verhuurde hij aan Mattijs Jansen.
Verkoop aan Giebels, De Veth en Van Hombergh[bewerken | brontekst bewerken]
In 1783 verkocht Aart, ook genoemd Arnold, van de Kerkhof de boerderij aan Albertus Giebels voor 579 gulden. Giebels bewoonde de boerderij ook zelf. Die droeg de boerderij in 1789 over aan Francis de Veth. Inmiddels was het geheel maar liefst 2900 gulden waard. De Veth bewoonde de boerderij in 1791, 1798 en 1803. Na zijn dood in 1817 gingen de bezittingen naar zijn schoonzoon Godefridus van Hombergh (1783-1856). Die was in 1832 eigenaar van huis, schuur en bakhuis, kadastraal bekend als F 21, van klasse 5. Het moet dus een heel behoorlijk huis geweest zijn. Ook achterliggend land, zoals F 22 (moestuin) en F 23 (boomgaard) hoorde bij het complex. Van Hombergh was olieslager, en bezat ook een oliemolen aan de overzijde van de weg, kadastraal bekend als E 109, waar nu Derpsestraat 19 is.[1]
Bij de boedelscheiding van de goederen van Van Hombergh ging het meeste naar de gezamenlijke kinderen. Het huis was toen inmiddels geregistreerd als huis, schuur, pakhuis & erf, waarbij het pakhuis wel een rol binnen het oliemolenbedrijf zal hebben vervuld.[2] Rond 1881 lieten de kinderen Van Hombergh het huis met de moestuin verenigen, waarna het kadastraal als F 913 bekend werd.[3]
Van boerderij naar kleine woningen en sloop[bewerken | brontekst bewerken]
Op 9 september 1909 werd de boerderij met zijn bijgebouwen, waaronder een nieuwe schuur, door Eimericus van Hombergh en zijn zuster Anna Catharina Cornelia publiek verkocht.[4] Koper van de boerderij met 1.40.40 hectare grond was Johannes van der Rijt, landbouwer in Milheeze, voor een bedrag van 2.300 gulden.[5] Hij liet de boerderij verbouwen tot vijf woonhuizen met één schuur, kadastraal bekend als F 1321, F 1322, F 1323, F 1324 en F 1325.
Op 6 september 1918 brandden de woningen af. Van der Rijt verkocht de ruïne met de grond ruim een maand later, op 8 oktober 1918, voor 6.325 gulden aan Tinus Joosten.[6] Joosten liet de afgebrande huizen slopen en verenigde de erven rond 1920 tot één perceel van 3.510 m², kadastraal F 1418.[7] Rond 1932 verkocht hij een gedeelte van de grond aan de straatzijde aan de gemeente Deurne ter verbreding van.de Derpsestraat. Het restant perceel verenigde hij met zijn percelen F 27 en F 1326 tot een nieuw perceel F 1601 van 2.08.10 hectare met daarop aan de Derpsestraat op de hoek met de Romeinstraat een boerderij.[8] Door verkoop van gedeelten van de grond wijzigde het perceel achtereenvolgens naar F 1713 (1.97.22 hectare) en F 1740 (1.86.17 hectare).
Nieuwe huizen[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1955 verkocht Martinus Joosten de boerderij Derpsestraat 34 met de grond aan de gemeente Deurne.[9] Na hermeting rond 1957 wijzigde het perceel in M 129 (2.51.70 hectare) en na herkaveling in M 257 (2.50.80 hectare) en M 298 (2.33.30 hectare). Gedeelten van dit perceel werden door de gemeenten als bouwterreinen verkocht aan particulieren.
Het huidige pand Derpsestraat 26 dateert uit 1966, Derpsestraat 24 werd in 2006 herbouwd. Derpsestraat 22, uit 1962, werd nog net op het perceel van de buurman Derpsestraat 18 gebouwd; wat nu de voortuin is, hoorde wél bij de oude boerderij die hiervoor is besproken. We behandelen Derpsestraat 22 zelf wel hier, omdat de bouw nauw gerelateerd is aan de geschiedenis van het nieuwe huis Derpsestraat 24.
Derpsestraat 24[bewerken | brontekst bewerken]
Het bouwterrein waarop later Derpsestraat 24 werd gebouwd, werd rond 1959 gekocht door de leraar lichamelijke opvoeding Will van Bussel, gehuwd met een dochter van burgemeester Roefs. Het was een deel van M 298, en werd na hermeting M 368. Hij verkocht het bouwterrein rond 1961 onbebouwd door.[10] Koper was gemeenteambtenaar Henk Eijsbouts, die hier in 1962 een huis met garage op liet bouwen. Na de verkoop van een deel van de grond werd dat M 692. Rond 1971 liet hij het perceel met andere grond verenigen, waarna het kadastraal bekend werd als M 890. Hij behield het pand tot na 1989.[11] In 2006 werd het oude huis gesloopt en een nieuw gebouwd.
Derpsestraat 22[bewerken | brontekst bewerken]
Op het stuk grond dat Eijsbouts had verkocht, liet de kantoorbediende, later chef-inkoper, Henricus Aarts (1932), op het nieuwe perceel M 365 rond 1966 (in 1962?) een huis met garage bouwen. Dat werd Derpsestraat 22. Na vergroting van het perceel werd dat M 691. Rond 1970 liet hij bijbouwen, en rond 1971 werd het perceel vergroot. De nieuwe aanduiding werd M 889. Hij behield dit huis tot na 1989.[12]
Derpsestraat 26[bewerken | brontekst bewerken]
Joannes Franciscus Gerardus Hezemans (1931) kocht rond 1965 grond, een deel van M 385, onder meer van de gemeente Deurne evenals van het nabijgelegen Derpsestraat 34. Dit deel werd hermeten, waarna het bekend werd als M 565. In 1966 liet hij hierop een huis met garage bouwen, dat het adres Derpsestraat 26 kreeg. Na samenvoeging met wat andere grond werd dat M 888. Hij behield het perceel tot na 1989.[13] Dit huis kreeg de naam Vita Nova, die ook op de gevel met belettering is aangebracht.
Bronnen, noten en/of referenties
|