Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Helmondsingel 123a
Helmondsingel 123a is een adres aan de Helmondsingel in Deurne.
Bouwheer van het huis was de Helmondse koopman Henricus Adolf Meewis (1851-1927), die veel gronden op het Vlierdense deel van De Rakt (gehucht) bezat, westelijk van de Oude Aa.[1] Hij bezat daar onder meer ook de boerderij Helmondsingel 160. Ten noorden van de Helmondsingel lagen vooral landbouwgronden, terwijl hij zijn bezit ten zuiden van de Helmondsingel liet bebossen. Rond 1900 (dj. 1901) liet hij hier op een resterend stukje heide een huisje bouwen. Vrij snel daarna, rond 1901 (dj. 1902), verkocht hij dit alweer.[2]
Koper van huis, bouwland en heide rond 1901 (dj. 1902) was de Deurnese bakker en belegger Josephus Bertrams (1865-1942), samen met zijn ongetrouwde zus Hendrica. Rond 1903 (dj. 1904) liet hij de resterende heide ontginnen. Al rond 1905 (dj. 1906) deed hij het perceel weer van de hand.[3]
De Deurnese kuiper Francis van Gool (1858-1929) kocht het huisje B 1350 met het achterliggende bouwland rond 1905 (dj. 1906). Rond 1911 (dj. 1912) verviel de vrijstelling van grondbelasting na de ontginning. Rond 1918 (dj. 1919) deed hij het perceel van de hand.[4]
Rond 1918 (dj. 1919) werd het kleine huisje op de toenmalige Bottelsche Heide gekocht door Petrus (Piet) Sanders (1876-1948), provinciale wegwerker. Het was toen kadastraal bekend als B 1350. Rond 1935 (dj. 1936) werd het samengevoegd met een deel van het aangrenzend bosperceel, en werd het omgenummerd naar B 1709. Daarom werd de grond verkregen waarop veel later Helmondsingel 123 gebouwd zou worden. Na de dood van Sanders kwam het huis in handen van de weduwe en de kinderen. Die verkochten zowel rond 1952 (dj. 1953) als rond 1962 (dj. 1963) delen van het perceel, waardoor er hernummerd werd naar B 1870 en vervolgens B 1947. Het ging daarbij om aanpassingen voor eerst de bocht in de Helmondseweg en daarna de aanleg van de Helmondsingel. Rond 1964 (dj. 1965) werd het geheel geveild.[5]
Rond 1964 (dj. 1965) kocht de Helmondse landbouwer Adrianus Theodorus van Tilburg (1906-1966) het huis. Hij overleed echter al kort daarna. Rond de dood van vader in 1966 (dj. 1967) werd er bij het huis een champigonkwekerij gebouwd. Twee jaar later lieten de erfgenamen Van Tilburg op het oostelijke deel van het perceel een nieuwe bungalow oprichten. Het perceel B 1947 bleef daarbij ongesplitst, dus met zowel een huis als een bungalow.[6]
Paula Maria Raijmakers (1911-1976), weduwe van Adrianus Theodorus van Tilburg (1906-1966), verwierf na de dood van haar man zowel het oude huis als de nieuw gebouwde bungalow Helmondsingel 123. Na haar dood in 1976 vererfden beide panden op drie van haar kinderen, die de twee huizen kadastraal lieten splitsen en rond 1979 (dj. 1980) verkochten. De jongste broer, A.G.M. van Tilburg, woonde toen in het oude huis.[7]
Deze jongste broer kocht dan ook dat huis met de champignonkwekerij van zijn broer en zus. Kadastraal werd het pand na een meting hernummerd naar B 2092.[8] Daarbij werd ook een bouwwerk achter het huis op kaart gezet, vermoedelijk de kwekerij.[9] Deze kaart van dj. 1980 geeft het oude huis aan de straat nog weer, de kadastrale hulpkaart van 1998 niet meer. Het huis is vermoedelijk tussen 1989 en 1998 afgebroken, mogelijk in verband met de verbreding van het fietspad aldaar.[10]
Bronnen, noten en/of referenties
|