Leissel blie mer krek zo as ge bent

Leissel blie mer krek zo as ge bent is een lied dat bij veel Liesselse evenementen wordt gebruikt.

De tekst in het Liesselse dialect is van Gerard van Kol. Het is hieronder aangepast aan het Liessels dialect, zoals het in het boek Van Leysel tot Liessel is beschreven. Het lied is ontleend aan de originele titel Zutjes aan, op muziek van Wim Roeffen en tekst van Wiel Hermans.

Refrein:

Leijsel blie mer krek, zo as ge bèènt

't Schônste dùrpke wa, ik heb gekèènd

Mi ùw kèèrek, en ùwe meule

Kei gruts, dèk van Leijsel ben

t'Is nog helemól nie lang geléje
Denze vadder klot ging stèèke vur de stook
En dè we achter ’t huis ’n vèèreke slachtte
De hamme in de schouw wiere gerùkt
De was nog in de kittel wier gewasse
Ternao dan laog te dròjege op den blèèk
't Kore mi de hand nog op de mijt ging
't hooi bajin gekraast wier mi ne réjk

Refrein

Mèr ok in Leijsel ginge we mi d’n tijd mee
’t Pùrochiehuis dè is gerenoveerd
’t Perd dè wier geruild tigge n’n traktor
De zandpèèjkes die zijn geasvalteerd
Klèèn winkelkes die moeste héjer verdwijnen
De krémer kumt al jaore nie mer rond
Der is veul wa we stiekum toch wel missen
Dè prachtig klóster wa der ooit ùs stond

Refrein

Zo is ons Leijsel nog al wa veranderd,
Mer och dè brengt den tijd ók mi zich mee
Kiek mer ùs rond dan mugge we nog nie klaoge
As ik irlek ben dan ben ik bèèst tevree
Toch bléjf ik altijd van di dùrpke haawe
’t Móiste wa ‘k op de wereld ken
M’n lèève lang wil ik hier bléjve wone
Ik ben kei gruts dè’k van Leijsel ben

Refrein

Ik ben kei gruts dè’k van Leijsel ben
Ik ben kei gruts dè’k van Leijsel ben