Arnoldus Cornelis Steenbergen (1927-2019)

Arnold Steenbergen
Persoonsinformatie
Volledige naam	Arnoldus Cornelis Steenbergen
Roepnaam	Broeder Arnold
Geboorteplaats	Nieuwerkerk a/d IJssel
Geboortedatum	16 november 1927
Overl.plaats	Teteringen
Overl.datum	6 juni 2019
Beroep(en)	Broeder missionaris

Arnoldus Cornelis Steenbergen (1927-2019) was in het begin van de jaren vijftig “reisbroeder” in het Missiehuis St. Willibrord in Deurne.

Broeder Arnold was de jongste zoon uit het gezin van Martinus Steenbergen (Moordrecht 1881-1945 Nieuwerkerk a/d IJssel) en Adriana Nederhof (Zevenhuizen 1885-1945 Nieuwerkerk a/d IJssel).

Op maandag 19 maart 1945 probeerden de Engelsen de spoorlijn van Nieuwerkerk aan den IJssel te bombarderen. Vermoedelijk omdat in Nieuwerkerk aan den IJssel V-1 en V-2 raketten per spoor overgeladen werden naar andere bestemming. Er viel een bom op het huis van Martinus Steenbergen. Martinus, zijn vrouw Adriana en zijn twee dochters Anna Maria en Geertruida Cornelia, kwamen daarbij om het leven. Arnold en zijn broer overleefden het bombardement.

Vier jaar later besloot Arnold om als broeder in te treden bij de missiecongregatie Sociëtas Verbi Divini (S.V.D.) in Steyl om korte tijd later weer uit te treden omdat hij priester wilde worden. Dit bleek echter geen juiste keuze en hij keerde terug. Hij werd als "reisbroeder" geplaatst in het Missiehuis St. Willibrord in Deurne. Reisbroeders hadden tot taak het missiewerk te steunen door het verspreiden van het tijdschrift "De Katholieke Missiën", de St. Willibrordus kalender, de St. Michaels almanak, en later ook van de Algemene Missiekalender (Missie-Zendingskalender), MIVA-loten, Kerstkaarten en fondswerving voor missionarissen. Het was geen gemakkelijke baan. Ze waren altijd onderweg en alleen in de weekenden in het missiehuis. Enige tijd later vervulde hij deze taak ook in Soesterberg.

Op veertigjarige leeftijd in 1967 volgde eindelijk zijn missiebenoeming. Hij volgde een medische cursus, bekwaamde zich in pedicure, leerde sportmassage en het maken van protheses. In 1969 ging aan het werk in het lepracentrum in Yampu, Papoea Nieuw Guinea. Ook werkte hij daar met vaklieden aan een waterkrachtcentrale, waardoor het centrum in 1974 elektriciteit kreeg. Na de onafhankelijkheid van Papoea Nieuw Guinea werd hij benoemd tot manager en econoom van het lepracentrum.

In 2000 kreeg hij last van problemen met zijn hart en in 2003 keerde hij voor goed terug naar het missiehuis in Teteringen. Ook daar is hij nog jarenlang actief. In mei 2019 ging zijn gezondheid sterk achteruit en op 6 juni daarna overleed hij in zijn slaap.

Bewoners van het Missiehuis

Zie ook het overzicht van alle Paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.