Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Den Deurneschen taveernen tocht

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Pieter K (overleg | bijdragen) op 25 apr 2014 om 16:43
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Den Deurneschen taveernen tocht
Deurnesche Taveernen.JPG
Originele titel Den Deurneschen taveernen tocht
Auteur Cees van den Broek
Kaftontwerper Cor Brüggenwirth
Illustrator Frans Martens
Genre Overzicht kroegen in Deurne
Uitgever PR/CIE De Peelstrekels
Uitgegeven november 1999
Medium brochure
Pagina's 17
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

De brochure Den Deurneschen taveernen tocht is bedoeld om de vele Deurnese etablissementen die verdwenen zijn, en waarvan het rumoer in de gelagkamers is verstomd en de klanten van toen inmiddels aan de grote toog hierboven zitten, in de herinnering terug te roepen zonder de pretentie te hebben volledig te zijn.


Door de jaren heen kende Deurne veel kroegen, waarvan sommige namen af en toe nog opklinken met steevast als voorvoegsel "witte ge nog". In het boekwerkje is informatie te vinden over de kasteleins van toen zoals bijvoorbeeld Janus Timmers, "Dikke Dien" van der Heijden en Toon van de Goor die in die tijd een stempel op de Deurnese gemeenschap drukten.

De uitgever benadrukt dat het boekwerkje alles behalve volledig is en dat dit ook onmogelijk is omdat veel café's van toen vaak uit niet meer dan de woonkamer van de waard bestonden.

In een compacte brochure van zeventien pagina’s met veel foto’s en informatie geeft de PR/Cie van de Deurnese carnavalsvereniging De Peelstrekels een inkijk in de kroegenwereld van toen.

De etablissementen die in het boekwerkje de revue passeren zijn:

Niet genoemd werden:[bewerken | brontekst bewerken]