Mobilisatie 1914-1918

De term mobilisatie werd gebruikt om de verhoogde staat van paraatheid bij oorlogsdreiging aan te duiden. In 1914-1918 werden militairen die met (buitengewoon) verlof waren opgeroepen, werden strategische plekken veiliggesteld en werden gebouwen, voertuigen en voorraden gevorderd.

Inleiding

Op 31 juli 1914 kondigde Nederland de mobilisatie af en binnen twee dagen was zij voltooid. Het commando over de gezamenlijke strijdkrachten werd in handen gelegd van de opperbevelhebber van land- en zeemacht, generaal C.J. Snijders, tot op dat moment chef van de generale staf.

De 3e divisie van het veldleger werd in Noord-Brabant gelegerd. Het 4e, aanvankelijk als reserve op de Veluwe gestationeerd, werd later ook in Noord-Brabant gestationeerd.
Nederland wist zijn neutraliteit te bewaren en de sluiting van de wapenstilstand op 11 november 1918 maakte voor Nederland een einde aan het dreigende oorlogsgevaar. Op 14 november werd een begin gemaakt met de demobilisatie, die tot in mei 1919 voortduurde.

Deurne Omhoog Lichting 1916

Tijdens de Mobilisatie 1914-1918 moesten ook vele Deurnenaren hun dienstplicht vervullen.

Op de eerste rij links, zittend Antonius Verhagen (1897-1918), rechts van het bord Antonius Wilhelmus Bernardus van Baars (1896-1966) uit de Stationsstraat en op de hoek met drinkfles Karel van Goch uit de Schoolstraat. De soldaat staand tweede van links, de man die zijn glas laat vullen, is Johan Jansen, de latere echtgenoot van Tina van Doorne. Foto ter beschikking gesteld door de familie Nies

Op de foto rechts bij het bord “Deurne Omhoog Lichting 1916” een groep Deurnese mannen die tijdens de mobilisatie 1914-1918, terwijl in het buitenland de Eerste Wereldoorlog woedde, hun dienstplicht vervulde. Landbouwer Antonius Verhagen (1897-1918) raakte tijdens zijn diensttijd geïnfecteerd door de Spaanse griep en overleed in een militair hospitaal in Roermond.