Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Wilhelmus Franciscus van den Einden (1890-1974)
Johannes Wilhelmus Franciscus van den Einden (1890-1974) | ||
Bestand:Johannes W.F. vd. Einden.jpg Foto: collectie P. Vink | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Johannes Wilhelmus Franciscus van den Einden | |
Roepnaam | Willem, Willemke Timmer | |
Geboorteplaats | Deurne | |
Geboortedatum | 14 juli 1890 | |
Overl.plaats | Bakel | |
Overl.datum | 29 juli 1974 | |
Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Adriana Gerarda de Vet]] | |
Beroep(en) | timmerman |
Johannes Wilhelmus Franciscus (Willem) van den Einden (1890-1974) was timmerman en woonde in de Molenstraat op het adres Molenstraat 27.
Willem van den Einden, in Deurne beter bekend als Willemke Timmer, was het enige kind van de timmerman en schilder Wilhelmus van den Einden (1857-1920) en Diliana Hartjens (1844-1931). Toen zijn ouders trouwden was zijn vader 31 en zijn moeder 44 jaar oud, desondanks bracht zijn moeder op 45-jarige leeftijd nog haar zoon Willem ter wereld. Willem huwde op 6 april 1921 in Oss met Adriana Gerarda de Vet (Oss 19 mei 1891 - Deurne 8 januari 1966), dochter van de koperslager Theodorus de Vet (1859-1943) en Wilhelmina Steenbruggen (1862-1943). Haar vader kwam van Grave en haar moeder van Appeltern. Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Wilhelmina Theodora Odilia (Deurne 8 februari 1922)
- Wilhelmus Theodorus (Deurne 17 maart 1923)
- Carolina Maria Gerarda (Deurne 14 juni 1924)
- Odilia Maria Wilhelmina (Deurne 1 november 1925)
- Theodora Henrica Maria Theresia (Deurne 6 oktober 1926 - Waalre 13 augustus 2002); huwde Piet van Ooij.
- Theodorus Petrus Jozef (Deurne 5 maart 1930)
Hij vestigde zijn timmerbedrijf onder de naam W v.d. Einden in januari 1920, als opvolger van zijn vader, op het adres Molenstraat A.226. In juni 1944 zette hij het bedrijf samen met zijn zoon Wilhelmus Theodorus voort als vennootschap onder firma. Zoals uit bijgaande advertentie blijkt had hij zijn verzorgingsgebied ook buiten de gemeentegrenzen. De kippenhokken die hij bouwde werden kort na de Tweede Wereldoorlog dikwijls als noodwoning in gebruik genomen. Op 1 juli 1952 werd de zaak opgeheven.