Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Antonius Koppens (1890-1974)
| Toon Koppens | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Antonius Koppens | |
| Roepnaam | Toon | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 2 december 1890 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 5 februari 1974 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Anna Maria van den Heuvel]] | |
| Beroep(en) | schoenmaker | |
Antonius (Toon) Koppens (1890-1974) stond in Zeilberg algemeen bekend als Toon de schoenmaker.
Toon was een zoon van Theodorus Koppens en Petronella Koppens. Hij huwde op 14 februari 1925 te Deurne met Anna Maria van den Heuvel (Deurne 15 mei 1900 - 17 maart 1986), dochter van Peter Johannes van den Heuvel en Antonia Koppens. Uit dit huwelijk werden minstens de volgende kinderen geboren;
- Petronella Antonia, (Deurne 29 november 1925)
- Petrus Theodorus, (Deurne 17 januari 1927)
- Antonia Huberta (Tonny), (Deurne 3 maart 1929 - Eindhoven 14 september 1982) huwde Piet van Aarsen.
- Theodora Maria (Dora), (Deurne 16 maart 1930 - Helmond 9 januari 1998) huwde Piet van den Heuvel.
- Hubertus Cornelis, (Deurne 8 april 1931)
- Maria Johanna, (Deurne 9 februari 1933)
- Johanna Martina Cornelia, (Deurne 7 mei 1934)
- Maria Cornelia, (Deurne 22 juni 1937)
- Antonius Petrus Cornelius, (Deurne 12 mei 1940)
Hij woonde naast de molen en men zag hem altijd bezig in zijn werkkamertje aan de straatkant met schoenen repareren. Hij heeft in de Zeilberg vele schoenen gerepareerd. Duizenden spijkertjes die via zijn mond tussen zijn vingers terechtkwamen, werden door hem met vinnige tikjes in de schoenzolen geslagen. Toon leerde het vak bij Van den Eijnde, waar hij eerst 18 jaar werkte. Later begon hij voor zichzelf en ging hij ook handgemaakte schoenen maken. Soms maakte hij wel acht paar in een week. Van den Eijnde was zó tevreden over zijn knecht, dat Toon het huisje waarin hij woonde van zijn leermeester cadeau kreeg.
De tweede wereldoorlog was een moeilijke tijd, ook voor de schoenmaker. Er was weinig leer voorhanden om de nodige reparaties te kunnen uitvoeren. Ook moest Toon veel reparaties opschrijven in het zogenaamde “zwarte boek”. Hij en zijn zoon verdienden samen amper 40 gulden in de week, daarvan moest hij een gezin onderhouden van maar liefst elf personen.
Fout: de afbeelding is beschadigd of bestaat niet
Toen Toon in zijn werkhuisje een nieuwe werktafel kreeg, heeft hij het oude tafeltje waaraan drie generaties schoenen hebben gerepareerd aan de gemeente Deurne geschonken. Dat tafeltje is bijzonder, want honderden kinderen hebben er één of meerdere spijkertjes in mogen slaan, als ze een paar schoenen kwamen ophalen. Dat tafeltje staat nu in de oudheidkamer van het heemhuis. Toon de schoenmaker was een bijzonder figuur in de Zeilbergse gemeenschap.
Literatuur
- Beppie van den Berk en Pietje Schonewille - Toon Koppens ("De schoenmaker") in D'n Uytbeyndel nr. 65 (herfst 2007) blz. 3-4.