Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Snackfabriek Beckers
Snackfabriek Beckers beheerste vele jaren lang het gezicht van de Derpsestraat en de Tramstraat in Deurne. Vooral door de groei en het succes van het bedrijf maar ook door de voor sommigen penetrante maar voor velen overheerlijke bouillongeur die zich 's ochtends vroeg vanuit de Derpsestraat langzaam over Deurne verspreidde.
Algemeen
Johannes Jacobus Franciscus (Jan) Bekkers (1920-2003), oudste van de acht kinderen van slager Jan Bekkers (1896-1967) aan de Molenstraat in Deurne ging in het begin van de jaren vijftig van de 20e eeuw een aantal malen naar de Verenigde Staten van Amerika (USA). Daar maakte hij kennis met wat later in Nederland de "snackcultuur" zou gaan heten. In Nederland bestond zoiets toen nog niet, de frietkramen die er waren verkochten uitsluitend frites en een knakworstje.
Ontstaan
In 1958 zette hij in een kippenhok achter de slagerij van zijn vader de eerste stappen in de snackwereld. Zijn eerste producten waren knakworstjes in glas en ragout voor kroketten. Het waren de knakworstjes, niet geschikt om te frituren, die hem aan het denken hebben gezet. Die kennis en zijn kennismaking in Amerika met de ontbijtworstjes zonder darm (sausages) inspireerden hem tot het maken van een worst zonder vel, een langwerpige, donkergekleurde staaf van verschillende soorten vlees die warm gefrituurd wordt gegeten, die hij frikandel zou noemen.
Groei
In 1959 verliet hij het kippenhok en vertrok hij naar de Crisishoeve, het huis van zijn schoonvader Johannes van den Eijnden (1882-1974). Het bedrijf van Jan groeide door en al snel was hij genoodzaakt op zoek te gaan naar een nog grotere ruimte. Hij verplaatste de productie naar zijn eigen huis aan de Ericaweg in Griendtsveen. Eind 1959 breidde hij verder uit en huurde aan de Groeneweg 4 de ruimte waar voordien de paardenslagerij van Abraham Smeelen (1862-1940) gevestigd was.
Productontwikkeling
De eerste frikandellen kregen vorm in een overdwars open gezaagd blik van boterhamworst en werden later met een stopbus[1] uit de slagerij gemaakt. Omdat het product wat licht van kleur was, werd er "Buisman"[2] aan toegevoegd voor een aantrekkelijk bruin kleurtje. De frikandel was direct een groot succes.
Fricadelle versus frikandel
Slagersknecht en concurrent Gerrit de Vries uit Dordrecht maakte begin jaren vijftig gehaktballen die hij verkocht aan de horeca. In 1954 noopte een wijziging in de Warenwet De Vries tot het aanpassen van het recept van zijn gehaktballen. Maar dat namen zijn klanten hem niet in dank af. Daarom veranderde hij niet het recept van zijn gehaktballen, maar wel de vorm. In plaats van een bal maakte hij een soort platte gehaktbal die er ongeveer uitzag als een grove gehaktstaaf. De naam voor dit product was "fricadelle". Inspiratie voor deze naam had Gerrit de Vries opgedaan in Duitsland waar deze naam al sinds 1600 in gebruik was voor een platte gehaktbal.
Het is niet zeker of Jan Bekkers deze Duitse naam ook als inspiratie gebruikte voor zijn frikandel. Het is echter wel duidelijk dat Jan Bekkers aan de wieg stond van de frikandel zoals wij hem nu kennen: als een gladde worst zonder vel van fijn gemalen vlees en bruin van kleur.
Handelsnaam
Door het grote succes van zijn frikandel realiseerde Jan Bekkers zijn eerste fabriekspand aan de Derpsestraat in Deurne. Omdat de PTT regelmatig fouten maakte bij de bezorging van de post had Jan de handelsnaam inmiddels gewijzigd in "Beckers" met "ck". Post van het vleesbedrijf van zijn broer Koos Bekkers werd regelmatig verwisseld met die van het snackbedrijf van Jan Bekkers. In Deurne ging een tijd lang het verhaal de ronde dat Jan met opzet de naam aangepast zou hebben om hoger in de telefoongids te staan dan zijn broer. Dat was een leuke bijkomstigheid, maar niet de werkelijke reden voor de naamswijziging.
Van vers naar diepvries
Jan ging met tien man personeel aan de Derpsestraat van start . Alle vleesproducten werden toen nog vers afgeleverd. Langzamerhand kwam er meer structuur in het bedrijf. Jo Bekkers, een broer van Jan die een tijdlang in voormalig Belgisch-Congo had gewerkt, keerde na het Lumumba-bewind terug naar Europa. Jan heeft hem toen gevraagd om voor hem de commerciële en organisatorische zaken van het bedrijf op zich te nemen terwijl hij zelf de productie voor zijn rekening nam. Beckers groeide uit tot een groot en volwaardig bedrijf en bleef maar doorgroeien en regelmatig vonden er uitbreidingen plaats. Langzamerhand werd het praktisch onmogelijk om uitsluitend vers te leveren. Invriezen was daarop het antwoord.
Verkoop van het bedrijf
Het aantal personeelsleden bleef toenemen. In 1972 kwam er een einde aan het tijdperk van de gebroeders Jo en Jan Bekkers. Om de continuïteit van het bedrijf ook in de toekomst te garanderen, zochten de broers naar een overnamekandidaat. Het Britse bedrijf Lyons werd de nieuwe eigenaar van Beckers in Deurne. Jo Bekkers bleef onder de nieuwe eigenaren als directeur werkzaam. Geavanceerde marketingtechnieken en een betere logistiek deden hun intrede. Jo Bekkers werd algemeen directeur en bleef die functie tot 1980 vervullen.
Foto: collectie Ton Hartjens.
Bronnen
- Archief familie Bekkers Deurne, oktober 2013
- Kroniek van een snackfabriek Beckers Deurne 1959-1996
| Referenties |