Protest tegen komst massagesalon

De protestactie tegen de geplande komst van een erotische massagesalon aan de Stationsstraat 134 in Deurne vond plaats in september 2004.

Een van de grote bezwaren van de omwonenden was dat de massagesalon aan een doorgaande route voor schoolgaande kinderen lag. Ongeveer veertig buurtbewoners kwamen naar een bijeenkomst van omwonenden in Hotel Van Baars .

Een makelaar wees erop dat het onroerend goed in de omgeving door de komst van de salon in waarde af zou nemen. Hij dacht aan een daling van vijftien tot twintig procent van direct aanliggende panden.

Ideeën voor actie waren er genoeg. Sommigen leek een moreel appèl op verhuurder Driessen op zijn plaats, anderen wilden zelfs de bedrijfsleidster van de massagesalon van hun bezwaren op de hoogte stellen.

Een enkeling liet zich kritisch uit over de rol van burgemeester Daandels. Deze had een brief aan omwonenden geschreven, waarin hij liet weten dat er mogelijk een massagesalon zou komen. De burgemeester liet doorschemeren niet blij te zijn met de vestiging, maar juridisch met de rug tegen de muur te staan. Een definitief besluit wilde hij pas nemen na een voorlichtingsbijeenkomst voor omwonenden in het gemeentehuis die voor een week later op de agenda stond.

Na de vergadering besloot Jan Jegerings nog meer sympathisanten te zoeken om massaal naar die gemeentelijke informatiebijeenkomst te gaan. Verdere stappen bleven voorlopig uit totdat juridisch advies was ingewonnen.

Veel nieuws kon burgemeester Daandels niet vertellen aan de bezoekers van de informatieavond over de mogelijke komst van een erotische massagesalon aan de Stationsstraat. Wel kon hij een groot deel van de ongeveer honderd aanwezigen ervan overtuigen dat de gemeente haar best deed een reden te vinden om de vergunningaanvraag af te wijzen.

In de eerste week van oktober moest burgemeester Daandels een beslissing nemen over de vergunningaanvraag van de massagesalon. Hij maakte er geen geheim van als persoon de vergunning het liefst te weigeren. Maar als bestuurder moest hij soms anders beslissen dan hij als mens zou doen lichtte hij in zijn juridisch getint betoog toe.

Sinds het moment waarop de aanvraag in april werd gedaan, zijn de ambtenaren, burgemeester en adviseurs van buiten het gemeentehuis op zoek naar een goede reden om de vergunning te weigeren. De aanvraagster uit Bakel had geen strafblad en ze werd niet verdacht van mensenhandel of iets dergelijks.

De aanvraag was evenmin in strijd met het uit 1973 daterende bestemmingsplan, waarin alleen nijverheid in het pand pertinent verboden was. Sinds vier jaar zijn gemeenten verplicht een inrichting toe te staan.

Ook argumenten als aantasting van het woongenot of de openbare orde waren niet voldoende de aanvraag tegen te houden.

Na het juridisch verhaal van de burgemeester hadden de omwonenden niet veel vragen meer. De suggestie om een eventuele bouwaanvraag te verwerpen, was volgens de burgemeester niet aan de orde.

De bewoners namen zich voor om de verhuurder van het pand over te halen het pand niet te verhuren. Een omwonende deed een nog radicaler voorstel: Zelf de zaak op te kopen.

De exploitant van de toekomstige massagesalon liet in januari 2005 weten de reactie van de gemeente af te wachten. „We gaan in elk geval door tot het eind. Al duurt het tien jaar."

Totdat alle procedures waren doorlopen werd het pand verhuurd aan Hendrik's Stuntpaleis die ook in Asten een vestiging had het pand werd van binnen opgeknapt.

De massagesalon kwam er nooit, of de protestacties iets uitgehaald hadden of dat hier om een grap ging is nooit echt duidelijk geordend. Het pand stond lang leeg en op 27 juni 2007 opende D’n Trammelant, een winkel in curiosa en tweedehands spullen, hier haar deuren.