Beeld van Gerardus

Het beeld van Sint Gerardus.
Foto Harry Keijsers

Dit Gerardusbeeldje werd bij het opruimen van de Gerarduskerk in Walsberg, na de sluiting op 15 november 2009, gevonden op de zolder van de sacristie. Het is gemaakt door Franz van Eckendonk op 20 februari 1937. Of het ook ooit in de Gerarduskerk heeft gestaan, is niet zeker.

Algemeen

Vanaf 20 december 2009 heeft het Gerardusbeeldje een plaats in de Sint-Willibrorduskerk aan de Markt in Deurne. Pastoor Paul Janssen gaf in zijn overweging die dag navolgende toelichting:

Gerardus staat afgebeeld als een broodmagere jongeman. Als je zijn levensverhaal leest, dan is dat treffend getypeerd. Gerardus was schriel en zwak van gezondheid, maar vol van levenskracht. Het vriendelijke gezicht op het beeld staat in contrast met de schedel die hij vasthoudt. Ook dat typeert hem. Gerardus straalde leven uit, gaf hoop aan mensen, bemoedigde hen. Tegelijk heeft hij de sterfelijkheid, de pijn en kwetsbaarheid van het leven aan den lijve ervaren. Hij is gepest, vals beschuldigd. Hij is ernstig ziek geweest. Hij gaf alles wat hij had weg, leefde mee, leed mee. En hij besefte dat de eindigheid van ons leven een brug is naar de andere kant van ons bestaan. Leven met en bij God was zijn hoogste ideaal en grootste inspiratie.

Gebed

Daarnaast schreef pastoor Paul Janssen er het volgende gebed bij:

Je vriendelijke blik
de schedel die je draagt

twee gezichten van het leven
op jouw beeld
Gerardus

zij mogen ons inspireren
bemoedigen, hoop en vertrouwen geven
in vreugde en verdriet
in licht en donker
in leven en dood
in armoede en rijkdom
in ziekte en gezondheid
in kwetsbaarheid en kracht
in het delen van levensbrood
in verwachting en onzekerheid
in barenspijn en levensvreugde

het leed dat ons overkomt
het lief dat ons toevalt
alles wat wij meemaken
op onze weg van tijd naar eeuwigheid.
amen.

Franz van Eckendonk

De maker, Franziscus Maria (Franz) van Eckendonk, Schöningsdorf (D) 26 januari 1906 - 16 april 1952, ging rond 1910 in Tungerloh Pröbsting (D), nu gemeente Velen, naar de “volksschule” en volgde daarna de opleiding beeldhouwer. Door weinig werk en de crises in Duitsland vertrok hij naar Nederland en nam alle werkzaamheden aan.

In de jaren 1932-34 verbleef hij bij zijn oom Martinus Franciscus van Grunsven (1880-?) en zijn tante Elisabeth van Eckendonk (1881-1945) en werkte daar als tuinier op hun bedrijf in Deurne.

In Roermond werkte hij bij architectenbureau Joseph Cuypers. Thuis had hij zijn eigen atelier waar hij beeldhouwwerk deed en ook schilderde. Aan de muur had hij de modellen hangen die als voorbeeld diende voor zijn opdrachten. Door invloed van Cuypers heeft hij veel aan en in kerken gewerkt. Onder andere de kerk in Horst en de Munsterkerk in Roermond. Het Gerardus beeld heeft hij in 1937 gemaakt.

Franz was niet iemand die het kunstenaarscafé bezocht, hij was meer een “einzelgänger”.

Bron

• Archief Jacobus J. van Eckendonk uit Gouda (2015) / Franz was een oom van hem.