Hendricus Antonius van Lieshout (1917-1945)
Hendricus Antonius van Lieshout | ||
Persoonsinformatie | ||
Volledige naam | Hendricus Antonius van Lieshout | |
Roepnaam | Hendrik | |
Geboorteplaats | [[PersoonGeboorteplaats::Helenaveen]] | |
Geboortedatum | 27 januari 1917 | |
Overl.plaats | Soissons (Frankrijk) | |
Overl.datum | 11 juni 1945 | |
Beroep(en) | tuinier |
Hendricus Antonius van Lieshout (1917-1945) overleed in de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk ten gevolge van tuberculose.
Hendrik was een zoon van de veenarbeider Henricus van Lieshout en Anna Maria Hendrica Kartner. Hij groeide op in Helenaveen.
Hij werd op 8 oktober 1944 bij de kerkrazzia van Helenaveen met veel anderen , waaronder zijn broer Albert, naar Duitsland gedeporteerd.
Hendrik verbleef tijdens de bevrijding in Lager 24, het Dodenkamp Reppner, waar de zieke en arbeidsongeschikte gevangenen geplaatst werden. De meeste gevangenen overleden door slechte verzorging of kregen een dodelijke injectie. Hendrik had tuberculose. Hij was daar zo door verzwakt dat terugkeer naar Nederland niet mogelijk was.
In mei 1945 werd Hendrik per vliegtuig overgebracht naar Reims (Frankrijk) en opgenomen in de tuberculose-afdeling van het U.S. Army-Hospitaal.
Hij werd naar Nederland overgebracht en samen met zes anderen herbegraven in het Oorlogsgraf op de Begraafplaats r.-k. kerkhof Helenaveen.