Onderwijsinstituut van dominee Valkenburg

Het onderwijsinstituut van dominee Valkenburg werd in 1825 opgericht.

Dominee Dirk Valkenburg noemde zijn instituut van onderwijs en opvoeding in een brief van 13 oktober 1825 aan de gouverneur van Noord-Brabant en voegde daarbij ook een prospectus waarin enkele bijzonderheden over het instituut vermeld werden.

• Alleen protestantse jongeren werden aangenomen.
• Er was slechts één vakantie: van 15 juli tot 1 september.
• Het onderwijs was ingericht naar de beste en jongste leerwijze.
• voor de zedelijkheid werden de strengste regelen in acht genomen.
• voor de gezondheid werd met de meeste zorgvuldigheid gewaakt.
• Jongelingen die verwijderd waren van andere instituten werden niet aangenomen.
• Er gold een entreegeld van 75 gulden per leerling en deze ontving daarvoor een zilveren bestek en tafel- was- en slaaplinnen gedurende zijn verblijf.
• Voor onderhoud en opvoeding werd per trimester 125 gulden gevraagd.
• De leerling kreeg daarvoor naast een goede opvoeding les in Nederlands, Frans, wis- schrijf en rekenkunde, geschiedenis en aardrijkskunde, godsdienst- en zedekunde.
• Wilde men tevens Duits of Engels leren dan moest per taal 25 gulden extra betaald worden.
• Voor Latijns, Grieks en Hebreews gold een extra tarief van 50 gulden.
• Voor onderwijs in tekenen, dans en toonkunst moest per les 25 cent betaald worden.
• Voor het wassen en strijken van linnen werd 30 gulden in rekening gebracht.
• Voor de dienstbode moest eenmalig 5 gulden betaald worden.
• Wilde men een eigen kamer dan moest 100 gulden extra betaald worden.
• Wilde men in een eigen bed liggen dan kostte dat 25 gulden extra.

Het is niet bekend hoe lang het instituut bestaan heeft. De formele oprichting liet lang op zich wachten want in oktober 1826, een jaar nadat hij daartoe aan de koning toestemming had gevraagd, was hierop nog geen beslissing genomen. In oktober 1827 was het instituut wel officieel opgericht.

In november 1829 werd Valkenburg aangemaand om het vereiste jaarverslag van zijn instituut in te zenden aan de gouverneur. Dit is in de archieven tevens het laatste levensteken van het instituut dat toen mogelijk bij gebrek aan leerlingen al ter ziele gegaan was.