Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Visser 22: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
Na de dood van Maria werden haar bezittingen verkocht. Koper was [[Godefridus Kuijten (1871-1949)]], de buurman van het latere adres Visser 18. Hij verhuurde het pand, dat het adres B.208 en later D.170 had, aan J. Rakels. Na een hermeting rond 1936 kreeg het pand de kadastrale aanduiding K 170. Bij een boedelscheiding ging Visser 22, samen met Visser 18, rond 1953 over in andere handen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 3949, dienstjaren 1937 en 1954</ref> Kopers van zowel K 170 (''huis, tuin'') als het ouderlijk huis Visser 18 waren Godefridus' ongehuwde kinderen. Rond 1962 werd er bij Visser 22 nog een werkplaats bijgebouwd, en rond 1963 werd Visser 22 verkocht, terwijl Visser 18 vooralsnog in handen van de familie Kuijten bleef.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8451, dienstjaren 1963 en 1964</ref> | Na de dood van Maria werden haar bezittingen verkocht. Koper was [[Godefridus Kuijten (1871-1949)]], de buurman van het latere adres Visser 18. Hij verhuurde het pand, dat het adres B.208 en later D.170 had, aan J. Rakels. Na een hermeting rond 1936 kreeg het pand de kadastrale aanduiding K 170. Bij een boedelscheiding ging Visser 22, samen met Visser 18, rond 1953 over in andere handen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 3949, dienstjaren 1937 en 1954</ref> Kopers van zowel K 170 (''huis, tuin'') als het ouderlijk huis Visser 18 waren Godefridus' ongehuwde kinderen. Rond 1962 werd er bij Visser 22 nog een werkplaats bijgebouwd, en rond 1963 werd Visser 22 verkocht, terwijl Visser 18 vooralsnog in handen van de familie Kuijten bleef.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 8451, dienstjaren 1963 en 1964</ref> | ||
Koper was schoenmaker [[Wilhelmus Hoeben (1902-1972)|Wilhelmus Hoeben]], die al eerder het huis van Kuijten huurde. Rond 1966 verkocht hij het huis alweer <ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10192, dienstjaar 1967</ref>, en wel aan zijn zoon [[Wilhelmus Antonius Hoeben (1934)]], net als zijn vader schoenmaker. Die ruilde rond 1974 het pand | Koper was schoenmaker [[Wilhelmus Hoeben (1902-1972)|Wilhelmus Hoeben]], die al eerder het huis van Kuijten huurde. Rond 1966 verkocht hij het huis alweer <ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10192, dienstjaar 1967</ref>, en wel aan zijn zoon [[Wilhelmus Antonius Hoeben (1934)]], net als zijn vader schoenmaker. Die ruilde rond 1974 met de gemeente het pand Visser 22 voor het pand op het adres Bakelseweg 1, het huidige [[Swinkelslaan 1]], op korte afstand van Visser 22.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10961, dienstjaar 1975</ref> | ||
Uiterlijk in 1977 werd het pand in opdracht van de gemeente Deurne afgebroken.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie K, nummer 174</ref> Het terrein werd daarna als plantsoen ingericht, tot dat hier in 1994 het nieuwe verzorgingshuis- en verpleeghuis De Nieuwenhof werd gebouwd. | Uiterlijk in 1977 werd het pand in opdracht van de gemeente Deurne afgebroken.<ref>Kadastrale hulpkaartjes Deurne, sectie K, nummer 174</ref> Het terrein werd daarna als plantsoen ingericht, tot dat hier in 1994 het nieuwe verzorgingshuis- en verpleeghuis De Nieuwenhof werd gebouwd. | ||
Versie van 5 jun 2022 11:03
Visser 22 is een voormalig adres in Deurne.
De Deurnese timmerman Johannes van de Mortel (1829-1887) verkocht rond 1877 een deel van zijn perceel bouwland C 1352, gelegen aan de Visser, aan Johannes Munsters (1809-1877), wever in Deurne. [1] Het pand met het latere adres Visser 22 werd in 1877 in zijn opdracht gebouwd. Op 10 juni 1877 werd het kadastraal geregistreerd [2], een dag erna overleed Johannes. Zijn weduwe beheerde daarna de erfenis, die in handen kwam van de enige dochter Maria Munsters (1864-1927).[3]
Na de dood van Maria werden haar bezittingen verkocht. Koper was Godefridus Kuijten (1871-1949), de buurman van het latere adres Visser 18. Hij verhuurde het pand, dat het adres B.208 en later D.170 had, aan J. Rakels. Na een hermeting rond 1936 kreeg het pand de kadastrale aanduiding K 170. Bij een boedelscheiding ging Visser 22, samen met Visser 18, rond 1953 over in andere handen.[4] Kopers van zowel K 170 (huis, tuin) als het ouderlijk huis Visser 18 waren Godefridus' ongehuwde kinderen. Rond 1962 werd er bij Visser 22 nog een werkplaats bijgebouwd, en rond 1963 werd Visser 22 verkocht, terwijl Visser 18 vooralsnog in handen van de familie Kuijten bleef.[5]
Koper was schoenmaker Wilhelmus Hoeben, die al eerder het huis van Kuijten huurde. Rond 1966 verkocht hij het huis alweer [6], en wel aan zijn zoon Wilhelmus Antonius Hoeben (1934), net als zijn vader schoenmaker. Die ruilde rond 1974 met de gemeente het pand Visser 22 voor het pand op het adres Bakelseweg 1, het huidige Swinkelslaan 1, op korte afstand van Visser 22.[7]
Uiterlijk in 1977 werd het pand in opdracht van de gemeente Deurne afgebroken.[8] Het terrein werd daarna als plantsoen ingericht, tot dat hier in 1994 het nieuwe verzorgingshuis- en verpleeghuis De Nieuwenhof werd gebouwd.
Bronnen, noten en/of referenties
|