Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Hendrik Henskens: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Hendrik Henskens''' alias [[Hendrik Naats|Naats]], ook in de wandeling [[Heijntje Quant]] genoemd, was een landloper die in [[Deurne]] gevangen genomen werd en | '''Hendrik Henskens''' alias [[Hendrik Naats|Naats]], ook in de wandeling [[Heijntje Quant]] genoemd, was een landloper die in [[Deurne]] gevangen genomen werd en na een geslaagde uitbraakpoging, met zijn been geketend aan een kompaan, van honger en ellende in de [[Peel]] stierf. Hij werd op 19 december 1743 begraven onder de [[galg]]. | ||
Regel 11: | Regel 11: | ||
Bij schoenmaker Luijcas Sarisse in Son en te Acht onder Woensel werkte hij tenslotte ook als schoenmakersknecht. We weten dat hij tijdens zijn zwerftochten door Brabant ook schoenen lapte. | Bij schoenmaker Luijcas Sarisse in Son en te Acht onder Woensel werkte hij tenslotte ook als schoenmakersknecht. We weten dat hij tijdens zijn zwerftochten door Brabant ook schoenen lapte. | ||
In Venraij trouwde Naats op latere leeftijd met de veel jongere | In Venraij trouwde Naats op latere leeftijd, naar eigen zeggen twee en 'n half jaar voor zijn doodvonnis, te Venraij met de veel jongere [[Mechel Straatmans]], bij wie hij ook een kind verwekte. Dit kind was pas een half jaar oud toen Naats in de Peel stierf. | ||
{{refs}} | {{refs}} |
Versie van 13 mrt 2015 20:30
Hendrik Henskens alias Naats, ook in de wandeling Heijntje Quant genoemd, was een landloper die in Deurne gevangen genomen werd en na een geslaagde uitbraakpoging, met zijn been geketend aan een kompaan, van honger en ellende in de Peel stierf. Hij werd op 19 december 1743 begraven onder de galg.
Henricus Henskens werd op 1 juni 1698 te Venraij gedoopt, als zoon van Ignatius Henskens en Joanna Cornelissen.[1]
Rond zijn 25e jaar ging hij werken als schoenmakersknecht te Gemert bij Andries van Rosmalen en Bet Wijntjes. Dit hield Naats maar een half jaar vol. Hij keerde terug naar zijn geboorteplaats en vertrok kort daarop naar Gog, waar hij als schoenmakersknecht werkte bij Th. Van Gils. Na drie maanden had hij het ook daar weer gezien en ging terug naar Venraij, waar hij zijn moeder thuis dood aantrof.
Zijn volgende woon- en werkadres was bij schoenmaker Vester van den Heijden in Helmond.
Na een half jaar was hij het ook daar weer beu en verhuisde naar het plaatsje Zeeland onder Uden waar hij vijf jaar inwonende was bij Peter Laurens van Duuren.
Hij werkte vervolgens bij Hendrik Geenen te Mook, Jacobus de Wit te Geldrop, Hendrik van den Bogert, Ot Faas Tilly en Jan Gijsbers, allen te Veghel, Hermanus Nabben in Deurne en een korte tijd bij Hendrik Knik te Vlierden.
Bij schoenmaker Luijcas Sarisse in Son en te Acht onder Woensel werkte hij tenslotte ook als schoenmakersknecht. We weten dat hij tijdens zijn zwerftochten door Brabant ook schoenen lapte.
In Venraij trouwde Naats op latere leeftijd, naar eigen zeggen twee en 'n half jaar voor zijn doodvonnis, te Venraij met de veel jongere Mechel Straatmans, bij wie hij ook een kind verwekte. Dit kind was pas een half jaar oud toen Naats in de Peel stierf.
Referenties
|