Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 29-29a: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
== Het huis == | == Het huis == | ||
Het huis werd gebouwd in de oksel van de huidige [[Zeilbergsestraat]] en het | Het huis werd gebouwd in de oksel van de huidige [[Zeilbergsestraat]] en het toegangspad naar de [[Berkmortel]]. Het erf had daardoor een driehoekige vorm. Het huis kent één volledige woonlaag met kap, waarbij de zijgevels deels hoger zijn opgemetseld omdat het mansardedak aan weerszijden wolfseinden kent. De voorgevel bestaat uit metselwerk met een gecementeerde plint en twee met cement aangebrachte banden. | ||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
[[categorie:adres]] | [[categorie:adres]] | ||
Versie van 15 aug 2023 15:59
Zeilbergsestraat 29-29a zijn twee adressen in Deurne.
Bouw- en bewoningsgeschiedenis
Rond 1918 werd op het kadastraal perceel E 1953 een nieuw huis gebouwd, vermoedelijk in opdracht van de gemeente Deurne.[1] Het huis had achtereenvolgens de huisadressen D.204 (tot 1930) en Schoolstraat Z.231 (vanaf 1930). Bewoner in 1930 was Arnoldus van den Heurik (1893-1963), de gemeenteveldwachter.
De gemeente Deurne kreeg rond 1948 uit de Ruilverkaveling "Deurne" het kadastraal perceel L 117, gesitueerd aan de Schoolstraat. Rond 1954 liet zij het perceel splitsen. Een deel bleef gemeentelijk eigendom, en een deel werd verkocht.[2] In 1955 werd het huis bewoond door Rijk Ederveen (1915-1972). Het had toen als huisadres Z.231, in dat jaar gewijzigd in Zeilbergsestraat 29.
Het huis werd van de gemeente gekocht door Alfons Roza Bovee, opzichter bij de Heidemij. Hij ging er zelf ook wonen. Na hermeting werd zijn perceel kadastraal bekend als L 1094. Rond 1961 liet hij het perceel splitsen.[3] Een stuk van de tuin kwam toe aan Antonius van den Eijnden.[4] Het huis zelf werd verworven door buurman Gerardus Johannes Daniëls (1905-1981) van Zeilbergsestraat 31. Door een zogenaamde consortstelling ging het huis rond 1962 over in handen van Van den Eijnde, die al de tuin bezat.[5]
Het huis kwam daardoor dus weer onverdeeld in handen van Van den Eijnden, en behield de aanduiding L 1094 omdat het nooit hermeten was. Rond 1964 verkocht Van den Eijnden het huis alsnog aan Daniëls.[6] Door ruiling met de gemeente veranderden de kavelgrenzen en wijzigde de kadastrale aanduiding naar L 1616. Direct achter het huis werd door de gemeente een trafohuisje gebouwd.[7] Door een gedeeltelijke vernieuwing rond 1966 werd het huis in twee woningen gesplitst, de huisnummers 29 en 29a. Er stond toen ook een berging bij. Rond 1973 werden de huizen afzonderlijk door Daniëls verkocht.[8]
De woning met het huisnummer 29 kwam in handen van Daniëls' zoon B.F. Daniëls, die het tot na 1989 bezat.[9] Zoon H. Daniëls kocht Zeilbergsestraat 29a van zijn vader. Het kreeg de kadastrale aanduiding L 2213. Delen van aangrenzende kavels werden er nadien aan toegevoegd, waardoor huis en tuin de aanduiding L 3784 ontvingen. Daniëls bezat het huis tot na 1989.[10] Een derde zoon, G. Daniëls, kreeg delen van het erf, die hij op zijn beurt weer deels verkocht, onder meer aan zijn broer. Zelf woonde hij op Zeilbergsestraat 67. Hij bezat ook het ouderlijk huis, Zeilbergsestraat 31.[11]
Het huis
Het huis werd gebouwd in de oksel van de huidige Zeilbergsestraat en het toegangspad naar de Berkmortel. Het erf had daardoor een driehoekige vorm. Het huis kent één volledige woonlaag met kap, waarbij de zijgevels deels hoger zijn opgemetseld omdat het mansardedak aan weerszijden wolfseinden kent. De voorgevel bestaat uit metselwerk met een gecementeerde plint en twee met cement aangebrachte banden.
Bronnen, noten en/of referenties
|