Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 23-25: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Zeilbergsestraat 23-25''' zijn twee adressen in Deurne. == Bouw- en eigendomsgeschiedenis == === Gezamenlijke geschiedenis (tot 1960) === Op 30 december 1912 liet Henricus Manders (1864-1940), samen met zijn broer Willem Manders, die toeziend voogd over zijn minderjarige kinderen was, zijn huis publiek verkopen. Dat gebeurde door notaris De Leeuw in de herberg van [[Johannes Koppens (1878-1954)|Johannes Koppens]...') |
|||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
Een van de verkochte percelen was E 1157, bouw- en weiland, gelegen op de [[Peelklamp]] aan de latere [[Zeilbergsestraat]]. Dat perceel ging voor een klein deel naar buurman Johannes Evers, die korte tijd later de huizen [[Zeilbergsestraat 17]] en [[Zeilbergsestraat 19]] liet bouwen. Het merendeel van de grond ging naar de genoemde Van de Kruijs, kennelijk met het net nieuw gebouwde huis erop.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4100, dienstjaar 1914</ref> Na hermeting werd dit perceel kadastraal bekend als E 1914: ''huis, schuur, bouwland, weiland''. Rond 1918 ruilde hij enige grond met de gemeente. De kadastrale aanduiding van zijn erf werd daarop E 1954. Rond 1921 verkocht hij dit huis.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4093, dienstjaren 1919 en 1922</ref> | Een van de verkochte percelen was E 1157, bouw- en weiland, gelegen op de [[Peelklamp]] aan de latere [[Zeilbergsestraat]]. Dat perceel ging voor een klein deel naar buurman Johannes Evers, die korte tijd later de huizen [[Zeilbergsestraat 17]] en [[Zeilbergsestraat 19]] liet bouwen. Het merendeel van de grond ging naar de genoemde Van de Kruijs, kennelijk met het net nieuw gebouwde huis erop.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4100, dienstjaar 1914</ref> Na hermeting werd dit perceel kadastraal bekend als E 1914: ''huis, schuur, bouwland, weiland''. Rond 1918 ruilde hij enige grond met de gemeente. De kadastrale aanduiding van zijn erf werd daarop E 1954. Rond 1921 verkocht hij dit huis.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 4093, dienstjaren 1919 en 1922</ref> | ||
Het huis werd gekocht door [[Godefridus Antonius van de Mortel (1878-1938)]], die het echter na acht jaar, rond 1929, alweer van de hand deed.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5583, dienstjaar 1930</ref> De nieuwe eigenaresse was [[Johannes Gerardus Reinerus Coppus (1872-1920)|de weduwe Coppus]], winkelierster, die op [[Zeilbergsestraat 88]] woonachtig was. Zij liet het huis rond 1934 verbouwen, waardoor het in twee afzonderlijke woningen gesplitst werd. Deze situatie bestaat altijd nog. Rond 1948 bracht de weduwe Coppus haar perceel met de twee woningen in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, waarna zij het als het nieuwe perceel L 118 terug kreeg. De straat waaraan de huizen stonden heette toen [[Schoolstraat (Zeilberg)|Schoolstraat]]. Rond 1957 werd er opnieuw bijgebouwd, namelijk een garage. Het adres was toen Zeilbergsestraat 25. Rond 1959 werd het huizenblok voorlopig gesplitst. Een deel bleef in handen van de weduwe Coppus, en kreeg de nieuwe kadastrale aanduiding L 1230. Dit was het latere Zeilbergsestraat 23, het linker huis. Zeilbergsestraat 25, het rechter huis, werd verkocht.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5548, dienstjaren 1935, 1949, 1958 en 1959</ref> | Het huis werd gekocht door [[Godefridus Antonius van de Mortel (1878-1938)]], die het echter na acht jaar, rond 1929, alweer van de hand deed.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5583, dienstjaar 1930</ref> De nieuwe eigenaresse was [[Johannes Gerardus Reinerus Coppus (1872-1920)|de weduwe Coppus]], winkelierster, die op [[Zeilbergsestraat 88]] woonachtig was. Zij liet het huis rond 1934 verbouwen, waardoor het in twee afzonderlijke woningen gesplitst werd. Deze situatie bestaat altijd nog. Rond 1948 bracht de weduwe Coppus haar perceel met de twee woningen in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, waarna zij het als het nieuwe perceel L 118 terug kreeg. De straat waaraan de huizen stonden heette toen [[Schoolstraat (Zeilberg)|Schoolstraat]]. Op Zeilbergsestraat 25, voorheen Z.230, woonde in 1955 Antonius Beekmans. | ||
Rond 1957 werd er opnieuw bijgebouwd, namelijk een garage. Het adres was toen Zeilbergsestraat 25. Rond 1959 werd het huizenblok voorlopig ook in eigendom gesplitst. Een deel bleef in handen van de weduwe Coppus, en kreeg de nieuwe kadastrale aanduiding L 1230. Dit was het latere Zeilbergsestraat 23, het linker huis. Zeilbergsestraat 25, het rechter huis, werd verkocht.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5548, dienstjaren 1935, 1949, 1958 en 1959</ref> | |||
=== Zeilbergsestraat 23 (vanaf 1960) === | === Zeilbergsestraat 23 (vanaf 1960) === | ||
Versie van 11 aug 2023 08:27
Zeilbergsestraat 23-25 zijn twee adressen in Deurne.
Bouw- en eigendomsgeschiedenis
Gezamenlijke geschiedenis (tot 1960)
Op 30 december 1912 liet Henricus Manders (1864-1940), samen met zijn broer Willem Manders, die toeziend voogd over zijn minderjarige kinderen was, zijn huis publiek verkopen. Dat gebeurde door notaris De Leeuw in de herberg van Johannes Koppens in de Zeilberg. Bij de definitieve toewijzing, twee weken later in de herberg van Francis van Bommel, werd Adrianus van de Kruijs voor duizend gulden de nieuwe eigenaar van het huis en het merendeel van de grond. Dit huis moet het net nieuw gebouwde huis met de latere adressen Zeilbergsestraat 23-25 geweest zijn.
Een van de verkochte percelen was E 1157, bouw- en weiland, gelegen op de Peelklamp aan de latere Zeilbergsestraat. Dat perceel ging voor een klein deel naar buurman Johannes Evers, die korte tijd later de huizen Zeilbergsestraat 17 en Zeilbergsestraat 19 liet bouwen. Het merendeel van de grond ging naar de genoemde Van de Kruijs, kennelijk met het net nieuw gebouwde huis erop.[1] Na hermeting werd dit perceel kadastraal bekend als E 1914: huis, schuur, bouwland, weiland. Rond 1918 ruilde hij enige grond met de gemeente. De kadastrale aanduiding van zijn erf werd daarop E 1954. Rond 1921 verkocht hij dit huis.[2]
Het huis werd gekocht door Godefridus Antonius van de Mortel (1878-1938), die het echter na acht jaar, rond 1929, alweer van de hand deed.[3] De nieuwe eigenaresse was de weduwe Coppus, winkelierster, die op Zeilbergsestraat 88 woonachtig was. Zij liet het huis rond 1934 verbouwen, waardoor het in twee afzonderlijke woningen gesplitst werd. Deze situatie bestaat altijd nog. Rond 1948 bracht de weduwe Coppus haar perceel met de twee woningen in de Ruilverkaveling "Deurne" in, waarna zij het als het nieuwe perceel L 118 terug kreeg. De straat waaraan de huizen stonden heette toen Schoolstraat. Op Zeilbergsestraat 25, voorheen Z.230, woonde in 1955 Antonius Beekmans.
Rond 1957 werd er opnieuw bijgebouwd, namelijk een garage. Het adres was toen Zeilbergsestraat 25. Rond 1959 werd het huizenblok voorlopig ook in eigendom gesplitst. Een deel bleef in handen van de weduwe Coppus, en kreeg de nieuwe kadastrale aanduiding L 1230. Dit was het latere Zeilbergsestraat 23, het linker huis. Zeilbergsestraat 25, het rechter huis, werd verkocht.[4]
Zeilbergsestraat 23 (vanaf 1960)
Rond 1962 werd het perceel van Zeilbergsestraat 23 in twee delen verkocht. Het deel van het perceel met het huis, dat na hermeting kadastraal bekend kwam te staan als L 1539, werd gekocht door Francisca Cornelia Coppus (1907-2007), dochter van de weduwe Coppus. Zij was onderwijzeres en bewoonde het huis zelf, al sinds haar huwelijk in 1934, als huurder van haar moeder. Het huis had toen Z.229 als adres. Rond 1974 deed ze het huis van de hand.[5] Haar ongehuwde zoon Ludo, eveneens onderwijzer werd de nieuwe eigenaar, en bezat het huis met de nieuwe kadastrale aanduiding L 1619 tot na 1989. Hij bewoonde het huis tot zijn overlijden in 2021.[6]
Zeilbergsestraat 25 (vanaf 1960)
Koper van het rechter deel van het blok van twee woningen was Franciscus Henricus Cruijsen (1920-1977). Na hermeting werd dit huis kadastraal bekend als L 1231. Rond 1960 liet hij het pand gedeeltelijk vernieuwen, waarna het een winkelhuis, garage, tuin werd. Na een kadastrale aanpassing veranderde de aanduiding in L 1618. De weduwe Cruijsen verkocht het huis rond 1980.[7]
De laatst bekende eigenaar is de metselaar M.G.W. Koppens, die enige grond aan de gemeente verkocht en er een magazijn bij vestigde.[8]
Het pand
Het woonhuis heeft een T-vormige plattegrond, en kent één woonlaag met een kap. Het linker woonhuis, 23, kent een zadeldak met nok haaks op de straat en een terugliggende voordeur met een spitsboogvormig portaal daarvoor. De gevelopening daarnaast, in de voorgevel, is een rechthoekige erker. De plint is in iets donkerder baksteen uitgevoerd dan het metselwerk daarboven. De zijgevel kent een uitbouw. Het rechter woonhuis, 25, heeft de nok evenwijdig aan de straat en een mansardedak. De voorgevel van dit gedeelte is gedeeltelijk vernieuwd. Waarschijnlijk is hiermee de functiewijziging naar winkelhuis in het verleden ongedaan gemaakt. In de zijgevel zijn twee dichtgezette ramen op de begane grond als bouwsporen aanwezig. Het herstel van de voorgevel moet vóór december 2009 hebben plaatsgevonden. Ook het oudere metselwerk is echter van een andere kleur dan het metselwerk van 23, zodat het erop lijkt, dat het volledige woonhuis op 25, waarschijnlijk bij de verbouwing rond 1934, na de bouw een keer vernieuwd is.
Bronnen, noten en/of referenties
|