Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Gerardus Antonius Koolen (1912-1992): verschil tussen versies
k (→Jeugdjaren) |
k (→Emigratie) |
||
| Regel 26: | Regel 26: | ||
== Emigratie == | == Emigratie == | ||
Na 1950 ontstond het plan om te emigreren voor een betere toekomst. Canada, de Verenigde Staten (Californië) en Zuid-Afrika waren overwegingen. Nieuw-Zeeland genoot de voorkeur vanwege het milde klimaat. Daarbij sloot het aan op de plannen van andere familieleden die ook naar Nieuw-Zeeland zouden vertrekken. | |||
Het plan was om in 1952 samen met de familie van [[Antonius Welten (1909-1974)|Antonius]] (Nel Weltens broer) te vertrekken naar de andere kant van de wereld, maar het liep anders omdat de kinderen van Gerrit nog niet oud genoeg waren om toegelaten te worden (om te werken) in Nieuw-Zeeland. In 1956 werd het plan alsnog uitgevoerd. | |||
Het gezin Koolen-Welten vestigde zich in Cambridge (Waikato) om vervolgens naar Huntly (Waikato) te verhuizen waar Gerrit een tankstation kon overnemen. Ook begon hij een autogarage. ''Oak Service Station'' te Huntly, een tankstation met Toyota-dealerschap, gelegen aan de doorgaande weg naar Auckland werd eind jaren '80 van de 20e eeuw verkocht en werd in de laatste dagen gerund door zijn twee oudste zoons Piet (Peter) en Frans (Frank). | |||
Gerrit Koolen was niet de enige in de familie Koolen-Verberkt die vertrok naar Nieuw-Zeeland. In 1952 vertrok Gerrits zus [[Wilhelmina Johanna Aloysia Koolen (1913-2002)|Wilhelmina (Mien/Willy)]] met hetzelfde schip als de familie Welten. In 1958 vertrok zus [[Anna Maria Agnes Koolen (1919-2011)|Anna Maria Agnes (Anna)]] en haar gezin in navolging van Gerrit. | |||
== Laatste levensjaren == | == Laatste levensjaren == | ||
Versie van 6 jul 2018 08:27
| Gerrit Koolen | ||
.jpg) Gerrit Koolen in Nieuw-Zeeland | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Gerardus Antonius Koolen | |
| Roepnaam | Gerrit | |
| Geboorteplaats | Vlierden | |
| Geboortedatum | 1 april 1912 | |
| Overl.plaats | Hamilton (NZ) | |
| Overl.datum | 11 januari 1992 | |
| Partner(s) | Petronella Welten (1911-1979) | |
| Beroep(en) | automonteur, garagehouder | |
Gerardus Antonius Koolen (1912-1992) was de oudste zoon uit het gezin van Frans Koolen (1873-1960) en Maria Catharina Elisabeth Verberkt (1886-1962). Hij werd geboren op 1 april 1912 te Vlierden. Hij overleed te Hamilton (NZ) op 11 januari 1992. Hij werd vernoemd naar zijn grootvader Gerrit (Gerardus Koolen (1839-1906)).
Jeugdjaren
Gerrit ging in 1916 naar school in Horst en woonde toen bij zijn grootouders, de familie Verberkt-Mathey. De school in Vlierden lag te ver van de Rakt en was voor een kleuter niet te belopen. Daarbij was Gerrits moeder vaak ziek. Bovendien woonde de vluchteling uit Oostenrijk-Hongarije Desjeux Dorius Dobrovitz ook bij de familie Verberkt-Mathey en de twee zouden tot een jaar na de Eerste Wereldoorlog samen optrekken.
Gerrit werd knecht bij een smid en al vroeg was hij geïnteresseerd in motortechniek. In 1932 trad Gerrit in militaire dienst bij de afdeling motordienst te Haarlem. Na zijn diensttijd ging hij werken bij garage Van de Kerkhof (of Kerkhofs) te Helmond.
Huwelijk en oorlogsjaren
Op 7 november 1936 huwde Gerrit Koolen te Deurne met de uit Deurne afkomstige Petronella Welten (1911-1979), dochter van Jacobus Welten (1878-1957) en Petronella van de Kerkhof (1885-1931). Uit dit huwelijk werden in totaal drie zoons en een dochter geboren. Gerrit en Nel gingen na het huwelijk in Helmond wonen (Molenstraat en Wolfstraat). Vervolgens trokken zij kort voor de Tweede Wereldoorlog naar 's-Hertogenbosch waar Gerrit een andere baan kon krijgen als automonteur. De oorlog kwamen zij door met voedselhulp van Gerrits nichtje Petronella Wilhelmina Koolen (1905-1982) uit Haaren (N.Br.) die zich op verschillende manieren verdienstelijk inzette tijdens de oorlog.
Na de oorlog trok het gezin weer naar Helmond en woonde tot 1956 op de Mgr. Swinkelsstraat 22.
Emigratie
Na 1950 ontstond het plan om te emigreren voor een betere toekomst. Canada, de Verenigde Staten (Californië) en Zuid-Afrika waren overwegingen. Nieuw-Zeeland genoot de voorkeur vanwege het milde klimaat. Daarbij sloot het aan op de plannen van andere familieleden die ook naar Nieuw-Zeeland zouden vertrekken. Het plan was om in 1952 samen met de familie van Antonius (Nel Weltens broer) te vertrekken naar de andere kant van de wereld, maar het liep anders omdat de kinderen van Gerrit nog niet oud genoeg waren om toegelaten te worden (om te werken) in Nieuw-Zeeland. In 1956 werd het plan alsnog uitgevoerd. Het gezin Koolen-Welten vestigde zich in Cambridge (Waikato) om vervolgens naar Huntly (Waikato) te verhuizen waar Gerrit een tankstation kon overnemen. Ook begon hij een autogarage. Oak Service Station te Huntly, een tankstation met Toyota-dealerschap, gelegen aan de doorgaande weg naar Auckland werd eind jaren '80 van de 20e eeuw verkocht en werd in de laatste dagen gerund door zijn twee oudste zoons Piet (Peter) en Frans (Frank). Gerrit Koolen was niet de enige in de familie Koolen-Verberkt die vertrok naar Nieuw-Zeeland. In 1952 vertrok Gerrits zus Wilhelmina (Mien/Willy) met hetzelfde schip als de familie Welten. In 1958 vertrok zus Anna Maria Agnes (Anna) en haar gezin in navolging van Gerrit.
Laatste levensjaren
Gerrit en Nel woonden tot hun dood in hetzelfde huis op de Kimihia Road te Huntly. In 1979 overleed Nel op 68-jarige leeftijd. Gerrit overleed op 11 januari 1992 te Hamilton. Hij werd 79 jaar oud. Gerrit werd bij zijn echtgenote Nel begraven op de begraafplaats van Huntly (Waikato, Nieuw-Zeeland).
Kinderen
In tegenstelling tot Wilhelmina (Mien) Johanna Aloysia Koolen (1913-2002), Anna Maria Agnes Koolen (1919-2011) en gezin, keerde de familie Koolen-Welten niet terug naar Nederland. Oudste zoon Piet Koolen overleed in 2006, de andere kinderen zijn nog in leven en bezoeken met regelmaat nog familie in Nederland.
Wetenswaardigheden
Jacques Koolen (zoon van Gerrit Koolen en Nel Welten) was lid van de band "The Rumour" en behaalde een aantal keer de hitparade in Nieuw-Zeeland. Het nummer "L'amour est l'enfant de la liberté" werd goud. Daarna volgden nog enkele hits. In Nieuw-Zeeland was de band met name in de jaren 70 van de 20e eeuw enorm populair. Een poging in 1975 om de band ook in Nederland te promoten kwam niet van de grond.