Paramentengroep

Paramentengroep die het Tapijt van Deurne borduurde met vlnr: Betsie van den Berkmortel, Sien Verbaarschot, Jo Flipsen, Phil Jansen, Nell Kuiten, Leonie Lokin, Lisette van Erp en Hennie van Mullekom.

Een paramentengroep bij de katholieke kerk houdt zich bezig met het maken en herstellen van alle liturgische gewaden en textiele voorwerpen (het woord is afkomstig van het Latijn parare = klaarmaken).

De paramentengroep in Deurne startte in 2005 met het schoonmaken en repareren van vaandels en paramenten. In 2016 begon een aantal dames van de Sint-Willibrorduskerk aan een nieuw japon voor het Mariabeeld. Een groot project want een middagje borduren leverde slechts vijf vierkante centimeter jurk op. Het beeld had al een garderobe voor de herfst, winter en lente maar iets luchtigs voor de zomer, dat had het Mariabeeld nog niet. De zeven borduurdames van de St. Willibrorduskerk in Deurne begonnen in januari 2016 aan dit nieuw monnikenwerk. In deze groep waren vertegenwoordigd een kantklosster, een coupeuse, een voormalige handwerkjuf en veel borduurliefhebbers. Toen pastor Paul Janssen zijn vijfentwintigjarig jubileum vierde, zegende hij tijdens de speciale viering deze japon. Daarna begon de groep aan Het tapijt van Deurne, waarop de geschiedenis van Deurne vanaf de ijstijd in het kader van Deurne 1300 is afgebeeld. Veertig taferelen werden verzameld voor een wandtapijt van in totaal twintig meter lang en vijftig centimeter hoog. Het idee voor het wandtapijt was afkomstig van Lisette van Erp.

De paramentengroep verzamelde eerst allerlei hoogtepunten uit de geschiedenis van Deurne die hen aanspraken. Daartoe zocht de groep samenwerking met historicus Ton Spamer. Hij hielp hen met het maken van een selectie, maar leverde ook hele mooie afbeeldingen aan en voorzag de groep van achtergrondinformatie. Marijke Beukers tekende de veertig taferelen op ware grootte in schetsvorm zodat het geborduurd kon worden. Jan Althuizen maakte de tekeningen voor een twintig meter lange band van acht centimeter hoog, met zwart-wit elementen die aan de onderzijde van de taferelen geborduurd werden. Hierin kwamen details die hoorden bij de tijd van het betreffende tafereel.

Op 30 mei 2021 opende de tentoonstelling in de kerk met in de zijbeuk het tapijt met letterlijk een open einde: loshangende draden bij de huidige tijd omdat wat gisteren gebeurde de geschiedenis van vandaag is zodat er altijd nog een afbeelding kan worden toegevoegd.