Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johannes Wilhelmus Wijnen (1881-1972): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (10 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 54: | Regel 54: | ||
==Raadslid== | ==Raadslid== | ||
Door zijn contacten met een naburig Deurnes raadslid raakte Wijnen geïnteresseerd in de plaatselijke [[politiek]]. Als autodidact had hij zich veel rechts- en wetskennis eigen gemaakt. In september 1923 werd hij gekozen en geïnstalleerd als raadslid. Oorspronkelijk werd hij voorgedragen voor de lijst van de [[R.K. Kiesvereniging]] van Deurne, maar uiteindelijk werd hij kandidaat van een vrije lijst. Aanvankelijk zag hij erg tegen de verantwoordelijkheid als toekomstig raadslid op en pas op de dag dat de kandidatenlijst moest worden ingediend ondertekende hij deze. Hij stond als tweede achter [[Driek Goorts]] op de lijst. Nummer drie was [[Hannes van den Heuvel]]. Zowel Driek Goorts als Willem Wijnen werden in de raad gekozen. | Door zijn contacten met een naburig Deurnes raadslid raakte Wijnen geïnteresseerd in de plaatselijke [[politiek]]. Als autodidact had hij zich veel rechts- en wetskennis eigen gemaakt. In september 1923 werd hij gekozen en geïnstalleerd als raadslid. Oorspronkelijk werd hij voorgedragen voor de lijst van de [[R.K. Kiesvereniging]] van Deurne, maar uiteindelijk werd hij kandidaat van een vrije lijst. Aanvankelijk zag hij erg tegen de verantwoordelijkheid als toekomstig raadslid op en pas op de dag dat de kandidatenlijst moest worden ingediend ondertekende hij deze. Hij stond als tweede achter [[Henricus Goorts (1890-1957)|Driek Goorts]] op de lijst. Nummer drie was [[Adrianus van den Heuvel (1890-1975)|Hannes van den Heuvel]]. Zowel Driek Goorts als Willem Wijnen werden in de raad gekozen. | ||
== | ==Uitgever== | ||
In oktober 1923 kwamen de Deurnese peelwerkers onder leiding van [[Peer de Corte]], de vader van [[Jules de Corte]], in opstand tegen het gemeentelijk beleid. Wijnen koos daarbij de kant van de arbeiders. | In oktober 1923 kwamen de Deurnese peelwerkers onder leiding van [[Petrus de Corte (1888-1968)|Peer de Corte]], de vader van [[Julius de Corte (1924-1996)|Jules de Corte]], in opstand tegen het gemeentelijk beleid. Wijnen koos daarbij de kant van de arbeiders. Een jaar later gaf hij, in de aanloop naar de volgende raadsverkiezingen, zijn eigen weekblad ''[[Algemeen Belang (krant)| Algemeen Belang]] uit, de eerste editie verscheen op zaterdag 27 september 1924. Na 35 edities werd het "Algemeen Belang", per 21 maart 1925, tot ieders verrassing “opgenomen” in het [[Nieuwsblad van Deurne]]”. | ||
Tijdens de raadsvergaderingen hamerde hij er steeds op om te handelen volgens de pauselijke encyclieken Quadragesimo Anno en Rerum Novarum en hij was daarmee de partij van de in zijn dorpskern zo talrijke arbeiders. Naast de pauselijke encyclieken waren ook de geschriften van Hendrik Ouwerling en Max van Poll een inspiratiebron voor hem. Als beginnend raadslid stelde Wijnen al tevergeefs voor om de gemeentearbeiders in de [[Peel]] een kindertoeslag toe te kennen. Wel werd op zijn aandringen de uitreiking van loonbriefjes met het loon ingevoerd. | Met name Peer de Corte schreef regelmatig pittige teksten in de krant van Wijnen onder de kop “Brieven uit de Hei”. Het “algemeen Belang” kreeg veel kritiek van de geestelijke en de wereldlijke overheid in Deurne. Hij raakte onder andere in conflict met [[Antonius van den Broek (1879-1936)|pastoor Van den Broek]]. Waarschijnlijk onder invloed van die kritiek werd de samenwerking tussen het “Nieuwsblad van Deurne” en het "Algemeen Belang", ook weer zonder tekst en uitleg aan de lezers, per 31 december 1925 (nummer 48) verbroken. | ||
Wijnen gaf zich echter niet gewonnen en besloot de naam van zijn krant te wijzigen in [[De Peelbode (Bijblad ED)|De Peelbode]], een krant die wekelijks gedrukt en verspreid werd als "bijblad van het [[Eindhovens Dagblad|Eindhovensch Dagblad]].<ref>Tot op dit moment is er helaas nog geen enkele editie van dit weekblaadje teruggevonden!</ref> | |||
Tijdens de raadsvergaderingen hamerde hij er steeds op om te handelen volgens de pauselijke encyclieken Quadragesimo Anno en Rerum Novarum en hij was daarmee de partij van de in zijn dorpskern zo talrijke arbeiders. Naast de pauselijke encyclieken waren ook de geschriften van Hendrik Ouwerling en Max van Poll een inspiratiebron voor hem. Als beginnend raadslid stelde Wijnen al tevergeefs voor om de gemeentearbeiders in de [[Peel (gebied)|Peel]] een kindertoeslag toe te kennen. Wel werd op zijn aandringen de uitreiking van loonbriefjes met het loon ingevoerd. | |||
==Wethouder== | ==Wethouder== | ||
| Regel 66: | Regel 70: | ||
==Tachtigste verjaardag== | ==Tachtigste verjaardag== | ||
Op zijn tachtigste verjaardag kwam de nagenoeg voltallige gemeenteraad, waar hij toen nog steeds deel van uitmaakte, hem thuis feliciteren. Door | Op zijn tachtigste verjaardag kwam de nagenoeg voltallige gemeenteraad, waar hij toen nog steeds deel van uitmaakte, hem thuis feliciteren. Door [[Franciscus Ludovicus Maria Hoebens (1914-1977)|burgemeester Hoebens]] werd hem een fauteuil aangeboden. Het was een stille wenk om eindelijk maar afscheid te nemen als raadslid. De burgemeester zei in zijn toespraak onder meer: <br>''Maar op uw leeftijd is het nodig om na de vermoeiende debatten of anderszins, eens goed uit te rusten. En daarom heeft de gemeenteraad gemeend u op deze dag niet beter te kunnen gedenken dan door u een fauteuil aan te bieden, waarin u naar wij hopen menig rustig uurtje zult kunnen doorbrengen'' | ||
== | ==Veertigjarig raadslidmaatschap== | ||
Ter gelegenheid van zijn veertigjarig raadslidmaatschap ontving hij, bij besluit van 10 september 1963, de gemeentelijke erepenning in goud, die hem werd uitgereikt door burgemeester Hoebens. | |||
==Afscheid als raadslid== | ==Afscheid als raadslid== | ||
Na 47 jaar actief raadslid te zijn geweest zette hij in augustus 1970 op 89-jarige leeftijd een punt achter zijn politieke carrière, waarbij hij, volgens een artikel in het | Na 47 jaar actief raadslid te zijn geweest zette hij in augustus 1970 op 89-jarige leeftijd een punt achter zijn politieke carrière, waarbij hij, volgens een artikel in het [[Helmonds Dagblad]], ''menige rancuneuze oude koe uit de sloot haalde''. | ||
==Overlijden== | ==Overlijden== | ||
In de nacht van zaterdag op zondag 4 en 5 november 1972 overleed Willem Wijnen op 91-jarige leeftijd in het Deurnese [[Sint-Willibrordusziekenhuis]]. Op woensdag 8 november werd hij vanuit de [[Sint-Jozefkerk]] begraven op het kerkhof aldaar. | In de nacht van zaterdag op zondag 4 en 5 november 1972 overleed Willem Wijnen op 91-jarige leeftijd in het Deurnese [[Sint-Willibrordusziekenhuis]]. Op woensdag 8 november werd hij vanuit de [[Sint-Jozefkerk]] begraven op het kerkhof aldaar. Het Helmonds Dagblad schonk bij zijn overlijden aandacht aan zijn lange carrière. | ||
==Willem Wijnenlaan== | ==Willem Wijnenlaan== | ||
| Regel 85: | Regel 89: | ||
==Amateurfotograaf== | ==Amateurfotograaf== | ||
In zijn vrije tijd was Willem Wijnen een verwoed amateurfotograaf. Om foto’s te kunnen maken bracht hij ook nog zelf de emulsie (lichtgevoelig materiaal) aan op de glasplaten die hij gebruikte. De [[oudheidkamer]] van Heemkundekring H.N. Ouwerling bezit een grote hoeveelheid glasnegatieven van Willem Wijnen uit het begin van de twintigste eeuw. De familie Wijnen schonk ze aan de heemkundekring. | In zijn vrije tijd was Willem Wijnen een verwoed amateurfotograaf. Om foto’s te kunnen maken bracht hij ook nog zelf de emulsie (lichtgevoelig materiaal) aan op de glasplaten die hij gebruikte. De [[oudheidkamer]] van Heemkundekring H.N. Ouwerling bezit een grote hoeveelheid glasnegatieven van Willem Wijnen uit het begin van de twintigste eeuw. De familie Wijnen schonk ze aan de heemkundekring. | ||
{{Appendix|2= | |||
*”Willem Wijnen tachtig jaar”. “De nestor van de [[Gemeentebestuur 1958-1962|Deurnese gemeenteraad]]”, [[Weekblad voor Deurne]] van vrijdag 2 juni 1961, voorpagina | |||
*”Willem Wijnen 40 jaar in de gemeenteraad van Deurne”. “Vooral op de bres voor de belangen van de gewone man”, [[Weekblad voor Deurne]] van vrijdag 30 augustus 1963 | |||
*”Erepenning in goud voor Willem Wijnen”. “Raadsagenda grotendeels verschoven”, Weekblad voor Deurne van vrijdag 13 september 1963 | |||
*"Willem Wijnen verlaat politieke arena", Tweede blad van het Weekblad voor Deurne van vrijdag 1 mei 1970 | |||
*”Willem Wijnen heengegaan" tweede blad van het Weekblad voor Deurne van 10 november 1972 | |||
*[[Digitaal Krantenarchief Deurne]] (DKD), tab “Algemeen Belang” | |||
}} | |||
{{Appendix|2= | |||
---- | |||
{{references}} | |||
}} | |||
{{DEFAULTSORT:Wijnen,Johannes}} | {{DEFAULTSORT:Wijnen,Johannes}} | ||
Huidige versie van 10 okt 2024 om 07:09
| Johannes Wilhelmus Wijnen | ||
 Foto: collectie José Maas-Sleegers | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannes Wilhelmus Wijnen | |
| Roepnaam | Willem | |
| Geboorteplaats | Neerkant | |
| Geboortedatum | 2 juni 1881 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 5 november 1972 | |
| Partner(s) | Adriana Maria Toonen (1880-1958) | |
| Beroep(en) | veenarbeider, fietsenmaker, fabrikant | |
| Bidprentje | NBA man | |
Johannes Wilhelmus (Willem) Wijnen (1881-1972) was een Deurnese fietsenmaker en fabrikant die 48 jaar raadslid en tien jaar wethouder van Deurne was. De Willem Wijnenlaan in Sint-Jozefparochie is naar hem genoemd.
Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Willem Wijnen werd geboren te Neerkant nabij de Schans op 2 juni 1881. Hij was de oudste van een tuiniersgezin van twaalf kinderen van Johannes Matheus Wijnen (1860-1920) en Maria Verstappen (1858-1934).
Hij huwde op 6 juni 1903 in Deurne met Adriana Maria Toonen, (Duisburg (Duitsland) 9 september 1880 - Deurne 19 juli 1958), dochter van Hendricus Toonen (1847-1933) en Elisabeth Jansen (1853-1924). Na zijn huwelijk vestigde Willem zich in Helenaveen waar hij als veenarbeider werkzaam was.
Ze kregen minstens zeven kinderen:
- Johannes Hendrikus (Jan), (Deurne 11 juli 1904 - Deurne 2 augustus 1974). Hij bleef ongehuwd. Zie bidprentje NBA
- Elisabeth Maria (Liza, Lies), (Deurne 11 april 1906 - Helmond 21 juli 1995). Zij huwde met Harrie Göertz (1903-1981).
- Hendrik Johannes (Hendrik), (Horst 3 augustus 1908 - Helmond 26 april 1985). Hij huwde met Francisca Johanna Antonia (Cisca) de Bie (1906-1995).
- Marinus Johannes (Mies), (Horst 28 juni 1911 - Deurne 20 maart 1975). Hij huwde met Gerarda (Gerda) van Erp (1913-2007).
- Maria Wilhelmina Wijnen (Maria), (Horst 12 april 1913 - Deurne 4 september 1998). Zij huwde met Bas van der Werf (1911-1979).
- Godefridus, (Deurne 29 maart 1918 - Deurne 28 juni 1919)
- Frederica (Riek), (Deurne 30 september 1922 - Boekel 25 juni 1995). Zij huwde met Driek Sleegers (1924-1985).
Echtpaar Willem Wijnen - Anna Toonen en hun kinderen:
Jan
Liza
Hendrik
Mies
Maria
Riek
Foto's: collectie Jozef Göertz
Kantoorbaan en postbode[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1907 verhuisde het gezin naar Griendtsveen waar hij op het veenderijbedrijf een kantoorbaantje kreeg en tevens als postbode tussen Griendtsveen en Helenaveen werkzaam was.
Rijwielhersteller en fietsfabrikant[bewerken | brontekst bewerken]
In 1913 verhuisde hij met zijn gezin naar Tegelen waar hij zich door zelfstudie bekwaamde tot hulpcommies bij de douane. Ook leerde hij daar het vak van rijwielhersteller. Na zijn terugkeer in augustus 1914 naar Zeilberg werkte hij in de Helmondse schroefboutenfabriek van Everts & Van der Weijden. Aan de Vlierdenseweg huurde hij voor twee gulden per week een pand waarin het in zijn vrije tijd fietsen repareerde. Hij werkte ook nog enige tijd in de rijwielzaak van de gebroeders De Haas in Helmond. Later begon Wijnen full-time zijn eigen fietsenzaak en voerde nog enige tijd zijn eigen fietsmerk Het Wapen van Deurne. Uit fabrieksonderdelen assembleerde hij zelf fietsen onder dit merk. Later verhuisde hij met zijn zaak naar de Sint Jozefstraat. Ook woonde hij met zijn gezin aan de Heuvel 1.
Raadslid[bewerken | brontekst bewerken]
Door zijn contacten met een naburig Deurnes raadslid raakte Wijnen geïnteresseerd in de plaatselijke politiek. Als autodidact had hij zich veel rechts- en wetskennis eigen gemaakt. In september 1923 werd hij gekozen en geïnstalleerd als raadslid. Oorspronkelijk werd hij voorgedragen voor de lijst van de R.K. Kiesvereniging van Deurne, maar uiteindelijk werd hij kandidaat van een vrije lijst. Aanvankelijk zag hij erg tegen de verantwoordelijkheid als toekomstig raadslid op en pas op de dag dat de kandidatenlijst moest worden ingediend ondertekende hij deze. Hij stond als tweede achter Driek Goorts op de lijst. Nummer drie was Hannes van den Heuvel. Zowel Driek Goorts als Willem Wijnen werden in de raad gekozen.
Uitgever[bewerken | brontekst bewerken]
In oktober 1923 kwamen de Deurnese peelwerkers onder leiding van Peer de Corte, de vader van Jules de Corte, in opstand tegen het gemeentelijk beleid. Wijnen koos daarbij de kant van de arbeiders. Een jaar later gaf hij, in de aanloop naar de volgende raadsverkiezingen, zijn eigen weekblad Algemeen Belang uit, de eerste editie verscheen op zaterdag 27 september 1924. Na 35 edities werd het "Algemeen Belang", per 21 maart 1925, tot ieders verrassing “opgenomen” in het Nieuwsblad van Deurne”.
Met name Peer de Corte schreef regelmatig pittige teksten in de krant van Wijnen onder de kop “Brieven uit de Hei”. Het “algemeen Belang” kreeg veel kritiek van de geestelijke en de wereldlijke overheid in Deurne. Hij raakte onder andere in conflict met pastoor Van den Broek. Waarschijnlijk onder invloed van die kritiek werd de samenwerking tussen het “Nieuwsblad van Deurne” en het "Algemeen Belang", ook weer zonder tekst en uitleg aan de lezers, per 31 december 1925 (nummer 48) verbroken.
Wijnen gaf zich echter niet gewonnen en besloot de naam van zijn krant te wijzigen in De Peelbode, een krant die wekelijks gedrukt en verspreid werd als "bijblad van het Eindhovensch Dagblad.[1]
Tijdens de raadsvergaderingen hamerde hij er steeds op om te handelen volgens de pauselijke encyclieken Quadragesimo Anno en Rerum Novarum en hij was daarmee de partij van de in zijn dorpskern zo talrijke arbeiders. Naast de pauselijke encyclieken waren ook de geschriften van Hendrik Ouwerling en Max van Poll een inspiratiebron voor hem. Als beginnend raadslid stelde Wijnen al tevergeefs voor om de gemeentearbeiders in de Peel een kindertoeslag toe te kennen. Wel werd op zijn aandringen de uitreiking van loonbriefjes met het loon ingevoerd.
Wethouder[bewerken | brontekst bewerken]
Later werd hij wethouder van Sociale Zaken, een zware post die hij al vóór de Tweede Wereldoorlog innam en die hij gedurende tien jaar tot 1945 bezette. In de crisisjaren was hij als wethouder belast met zware taak van uitvoering van steunmaatregelen voor de kleine boeren en de werkverschaffing.
Foto: collectie Francien van de Munckhof-van Dinther.
Tachtigste verjaardag[bewerken | brontekst bewerken]
Op zijn tachtigste verjaardag kwam de nagenoeg voltallige gemeenteraad, waar hij toen nog steeds deel van uitmaakte, hem thuis feliciteren. Door burgemeester Hoebens werd hem een fauteuil aangeboden. Het was een stille wenk om eindelijk maar afscheid te nemen als raadslid. De burgemeester zei in zijn toespraak onder meer:
Maar op uw leeftijd is het nodig om na de vermoeiende debatten of anderszins, eens goed uit te rusten. En daarom heeft de gemeenteraad gemeend u op deze dag niet beter te kunnen gedenken dan door u een fauteuil aan te bieden, waarin u naar wij hopen menig rustig uurtje zult kunnen doorbrengen
Veertigjarig raadslidmaatschap[bewerken | brontekst bewerken]
Ter gelegenheid van zijn veertigjarig raadslidmaatschap ontving hij, bij besluit van 10 september 1963, de gemeentelijke erepenning in goud, die hem werd uitgereikt door burgemeester Hoebens.
Afscheid als raadslid[bewerken | brontekst bewerken]
Na 47 jaar actief raadslid te zijn geweest zette hij in augustus 1970 op 89-jarige leeftijd een punt achter zijn politieke carrière, waarbij hij, volgens een artikel in het Helmonds Dagblad, menige rancuneuze oude koe uit de sloot haalde.
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
In de nacht van zaterdag op zondag 4 en 5 november 1972 overleed Willem Wijnen op 91-jarige leeftijd in het Deurnese Sint-Willibrordusziekenhuis. Op woensdag 8 november werd hij vanuit de Sint-Jozefkerk begraven op het kerkhof aldaar. Het Helmonds Dagblad schonk bij zijn overlijden aandacht aan zijn lange carrière.
Willem Wijnenlaan[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de jaarvergadering in januari 1981 van de Deurnese heemkundekring werd ervoor gepleit om een straat naar Willem Wijnen te vernoemen. W.A.M. van Heugten onderstreepte deze wens met een ingezonden brief in het Weekblad voor Deurne. Toen ook de wijkraad van de Sint Jozef deze gedachte ondersteunde besloot B en W te zoeken naar een geschikte straat of plein die de naam van Willem Wijnen zou dragen. In juli 1985 plaatste burgemeester Van Genabeek, met assistentie van enkele nabestaanden, het nieuwe straatnaambord van de Willem Wijnenlaan.
- In zijn nadagen als raadslid diende hij met succes het voorstel in om aan Deurnese gouden en diamanten echtparen 50 respectievelijk 60 gulden van gemeentewege cadeau te doen.
- Toen Willem Wijnen tijdens het conflict met Peer de Corte op een sneeuwerige winterdag door de pastoor slechts aan de voordeur te woord werd gestaan zou hij volgens zijn dochter tegen de pastoor gezegd hebben: Er zitten net zo veel pastoors in de hel als er nu vlokken uit de hemel vallen.
Amateurfotograaf[bewerken | brontekst bewerken]
In zijn vrije tijd was Willem Wijnen een verwoed amateurfotograaf. Om foto’s te kunnen maken bracht hij ook nog zelf de emulsie (lichtgevoelig materiaal) aan op de glasplaten die hij gebruikte. De oudheidkamer van Heemkundekring H.N. Ouwerling bezit een grote hoeveelheid glasnegatieven van Willem Wijnen uit het begin van de twintigste eeuw. De familie Wijnen schonk ze aan de heemkundekring.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Bronnen, noten en/of referenties
|