Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Petrus Fransen (1919-1987): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox persoon | {{Infobox persoon | ||
| naam = Petrus Fransen | | naam = Petrus Fransen | ||
| foto = [[Bestand:Piet Fransen detail Boven-42.jpg|180px]] | | foto = [[Bestand:Piet Fransen detail Boven-42.jpg|180px]] | ||
| tekst = | | tekst = | ||
Regel 13: | Regel 13: | ||
}} | }} | ||
{{link stamboom|stamboom=''[[Fransen]]''}} | {{link stamboom|stamboom=''[[Fransen]]''}} | ||
[[Image:Boven-4 Piet Fransen scoort.jpg|thumb| | [[Image:Boven-4 Piet Fransen scoort.jpg|thumb|450px|Piet Fransen scoort bij PSV (foto coll. Peter Fransen)]] | ||
[[Bestand:Piet Fransen Boven-42.jpg|thumb|400px|Piet Fransen werkzaam als loonadministrateur bij PSV (foto coll. Peter Fransen)]] | |||
'''Petrus (Piet) Fransen (1919-1987)''' uit [[Vlierden]] was van 1948 tot 1960 profvoetballer bij PSV. | '''Petrus (Piet) Fransen (1919-1987)''' uit [[Vlierden]] was van 1948 tot 1960 profvoetballer bij PSV. | ||
==Familie en gezin== | |||
Piet was een zoon van [[Antonie Fransen (1872-1942)]] alias [[Toon de Smed]] en Theodora (Dora) van Bree (1879-1950). | |||
Hij huwde op 31 juli 1947 in Deurne met Maria Wilhelmina Coolen, (Deurne 28 september 1923 - Eindhoven 11 juli 2008), dochter van [[Wilhelmus Johannes Coolen (1892-1982)]] en Helena Maria Hoeben (1897-1979). | |||
Uit dit huwelijk werden kinderen geboren. | |||
== PSV == | == PSV == | ||
De lange speler met een ongekende schotkracht in zijn linkerbeen kreeg bij voetbalclub PSV de bijnaam | Piet Fransen begon zijn voetbalcarrière bij het Vlierdense [[SPV]] en kwam via de clubs RKSV , [[SV Deurne (Voetbalvereniging)|SV Deurne]] en Mulo in Helmond uiteindelijk op zijn 28e bij PSV terecht. | ||
De lange speler met een ongekende schotkracht in zijn linkerbeen kreeg bij voetbalclub PSV de bijnaam "de Peellandse Reus". Diverse voetbalclubs uit het buitenland raakten geïnteresseerd in de kwaliteiten van de linkeraanvaller, maar toen hij een aanbieding kreeg van AC Fiorentina uit Italië weigerde hij deze omdat hij in de [[Peel]] wilde blijven wonen. | |||
Op het veld had hij vooral een speciale band met Coen Dillen. Fransen als linksbuiten en Dillen op de rechtsbuitenpositie vormden een gevaarlijk aanvalsduo bij PSV, samen scoorden ze zo’n 40 tot 60 doelpunten per seizoen. Fransen staat op plaats drie van de 'alltime' topscorers van PSV, achter Willy van der Kuijlen en Coen Dillen. | |||
Hij speelde van het seizoen 1948-1949 tot en met het seizoen 1959-1960 voor PSV waarin hij 310 competitiewedstrijden speelde en 210 doelpunten scoorde. In 1950 won hij met PSV de nationale beker en in 1951 werd hij met PSV landskampioen. Fransen is ''lid van verdienste'' van PSV. | |||
== Eerste Nederlandse Europacup-doelpunt == | == Eerste Nederlandse Europacup-doelpunt == | ||
Regel 51: | Regel 61: | ||
* Districts/Afdelingskampioen: 1951, 1954, 1955 | * Districts/Afdelingskampioen: 1951, 1954, 1955 | ||
* KNVB-beker 1949/50 | * KNVB-beker 1949/50 | ||
{{DEFAULTSORT:Fransen,Petrus}} | {{DEFAULTSORT:Fransen,Petrus}} |
Huidige versie van 15 jun 2023 om 08:34
Petrus (Piet) Fransen (1919-1987) uit Vlierden was van 1948 tot 1960 profvoetballer bij PSV.
Familie en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Piet was een zoon van Antonie Fransen (1872-1942) alias Toon de Smed en Theodora (Dora) van Bree (1879-1950).
Hij huwde op 31 juli 1947 in Deurne met Maria Wilhelmina Coolen, (Deurne 28 september 1923 - Eindhoven 11 juli 2008), dochter van Wilhelmus Johannes Coolen (1892-1982) en Helena Maria Hoeben (1897-1979).
Uit dit huwelijk werden kinderen geboren.
PSV[bewerken | brontekst bewerken]
Piet Fransen begon zijn voetbalcarrière bij het Vlierdense SPV en kwam via de clubs RKSV , SV Deurne en Mulo in Helmond uiteindelijk op zijn 28e bij PSV terecht.
De lange speler met een ongekende schotkracht in zijn linkerbeen kreeg bij voetbalclub PSV de bijnaam "de Peellandse Reus". Diverse voetbalclubs uit het buitenland raakten geïnteresseerd in de kwaliteiten van de linkeraanvaller, maar toen hij een aanbieding kreeg van AC Fiorentina uit Italië weigerde hij deze omdat hij in de Peel wilde blijven wonen.
Op het veld had hij vooral een speciale band met Coen Dillen. Fransen als linksbuiten en Dillen op de rechtsbuitenpositie vormden een gevaarlijk aanvalsduo bij PSV, samen scoorden ze zo’n 40 tot 60 doelpunten per seizoen. Fransen staat op plaats drie van de 'alltime' topscorers van PSV, achter Willy van der Kuijlen en Coen Dillen.
Hij speelde van het seizoen 1948-1949 tot en met het seizoen 1959-1960 voor PSV waarin hij 310 competitiewedstrijden speelde en 210 doelpunten scoorde. In 1950 won hij met PSV de nationale beker en in 1951 werd hij met PSV landskampioen. Fransen is lid van verdienste van PSV.
Eerste Nederlandse Europacup-doelpunt[bewerken | brontekst bewerken]
Fransen was de eerste Nederlander die een UEFA Champions League - Europa Cup doelpunt scoorde. Op 21 september 1955 scoorde hij twee Europacup I doelpunten tegen Rapid Wien (6-1 en bij de return 1-0). In het seizoen 1959-1960 speelde hij zijn laatste wedstrijd voor PSV, hij was toen bijna veertig jaar.
Topscorers PSV Alltime | Doelpunten | |
---|---|---|
1. | Willy van der Kuylen | 308 |
2. | Coen Dillen | 288 |
3. | Piet Fransen | 210 |
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
- Nederlands landskampioen voetbal 1950/51
- Districts/Afdelingskampioen: 1951, 1954, 1955
- KNVB-beker 1949/50