Clarinetweg 26

Het "hutje aan de zee" aan de Clarinetweg 26.
Klik op het icoon voor meer informatie.
Foto collectie Oudheidkamer

Plattegrondschets van het pand Hanenberg Z.184.
Kopie onderzoeksrapport ter beschikking gesteld door Zus Jacobs-Koppens

De woning op het adres Clarinetweg 26, voor de huisnummering Hanenberg Z.184 in Deurne, stond in de directe nabijheid van de zand- en kiezelafgraving De Clarinet, de spoorlijn Eindhoven-Venlo en werd in de volksmond ook wel het hutje aan de zee genoemd.

Algemeen

Het betrof een woning bestaande uit een woonkeuken met een bedstee, een slaapkamer, kelder, een kleine stal en een bergplaats waarin een ton als privaat stond opgesteld. Buiten zorgde een welwaterput voor de watervoorziening.

Het pandje was opgemetseld uit baksteen met een rondhouten kapconstructie en eveneens rondhout als zolderbinten zonder vloer maar met leem tegen latjes als plafondafwerking. De dakbedekking bestond uit stro, er waren geen goten aangebracht. De buitenmuren waren van cement pleister voorzien. In de woonkeuken was een gemetselde schoorsteen aanwezig maar er was geen voorziening voor de afvoer van huishoudwater. Er was wel elektriciteit maar het huisje was niet aangesloten op de waterleiding.

Bouwgeschiedenis

Het pand moet volgens de kadastrale administratie in kadastraal dienstjaar 1863, dus het werkelijke jaar 1861 of 1862, gebouwd zijn. Daarna veranderde er vermoedelijk heel lang niets aan het pand.

In 1952/1953 bouwde eigenaar Van Dijnen een nieuwe stenen schuur met zes varkensstallen erbij met de bedoeling om ook een nieuw woonhuis ter plaatse op te richten ter vervanging van het "hutje aan de zee". Door een ernstige ziekte van Piet kwam dit plan echter niet tot uitvoering. Uit een rapportage van 28 april 1954 die opgemaakt werd na een woningonderzoek blijkt dat de “Algemene toestand” door ouderdom bouwvallig was geworden, de bedstee was niet meer in gebruik maar de “mate van zindelijkheid der bewoning” was goed. Op 10 januari 1955 bezocht de dienst van de Inspecteur van de Volksgezondheid het pand, bevestigde de bevindingen van het rapport waarna de hoofdingenieur-Directeur adviseerde de woning “Onbewoonbaar" te verklaren.

De gemeente Deurne nam na 1958 het initiatief om deze woning aan te kopen en voerde de regie bij het passeren van de notariële akte. Bij het passeren bleek voor het eerst dat niet de gemeente Deurne de koper werd maar een andere partij die op de Hanenbergweg een braak liggend terrein van de gemeente had gekocht. Door deze transactie verhuisden de bouwrechten van het perceel Clarinetweg 26 mee naar dit perceel. Met andere woorden er was sprake van gelijktijdige doorverkoop met verplaatsing van bouwrechten naar een nieuw agrarisch bouwblok.

Eigenaren en bewoners

In kadastraal dienstjaar 1863 werd op het perceel bouwland D 872, eigendom van Hendrikus Lammers, een huis gesticht. Lammers behield zelf van de 1,2 hectare een perceel bouwland van 1 hectare, terwijl de andere 0,2 hectare bouwland met het nieuwe huis werden overgedaan aan Martinus Zeelen, en was toen bekend als Hanenberg D.146, terwijl de percelen kadastraal bekend stonden als D 1401 en D 1402.

In kadastraal dienstjaar 1907 kwamen huis, schuur en bouwland, genaamd de Kamp, door koop in handen van Petrus Kivits, de grootvader van Grard Sientje, die er vermoedelijk zelf ging wonen. In kadastraal dienstjaar 1910 verkocht hij de percelen weer, en wel aan veenarbeider Jochem Mansvelders. In kadastraal dienstjaar 1922 verkocht die huis, schuur en bouwland aan Petrus van Wetten, veenarbeider te Deurne. Nog hetzelfde jaar deed hij de percelen over aan veenarbeider Francis Fransen, die er zelf ging wonen. In kadastraal dienstjaar 1926 verkocht hij huis, schuur en bouwland aan Petrus van Wetten, arbeider te Deurne, en vermoedelijk niet identiek aan de eerder genoemde Petrus. Hij verkocht beide percelen direct door aan koopman Andreas Beijers, zelf elders in de Zeilberg woonachtig.

In kadastraal dienstjaar 1927 verkocht hij de percelen aan Franciscus van Dinther, voerman te Deurne, die ze hetzelfde jaar nog doorverkocht aan Godefridus Sanders.

In kadastraal dienstjaar 1934 verkocht hij huis, schuur en bouwland met nog een perceel weiland aan Leonardus Kusters, arbeider te Deurne.

In 1946/1947 (kadastraal dienstjaar 1949) werd Piet van Dijnen eigenaar van het pand, bouwland en nabij liggend weiland. Hij woonde er met zijn vrouw Hanneke en hun kinderen Wim, Cor en Peter. Hij liet in kadastraal dienstjaar 1953 de oude schuur afbreken en een nieuwe bergplaats bouwen. Op 11 augustus 1956 overleed Piet thuis, Maria verhuisde in 1958 naar de Zeilbergsestraat en verhuurde het pandje aan Mietje Koolen-Strijbosch. Ondertussen was een bord aangebracht met de tekst Onbewoonbaar verklaarde woning.

In kadastraal dienstjaar 1962 werd het pand met land aan de gemeente Deurne verkocht. Het droeg toen het adres Clarinetweg 26. In kadastraal dienstjaar 1979 werd het perceel verenigd met het aangrenzende land. Daarna verliezen we het spoor in de kadastrale administratie.

• 

  Het huisje gezien vanaf andere zijden.

• 

  Foto's vlnr. collectie Oudheidkamer en gemeente Deurne

Bronnen, noten en/of referenties