Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Gerardus Hendrikus Martijn (1929-2017): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (6 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| geboortedatum = 13 januari 1929 | | geboortedatum = 13 januari 1929 | ||
| overl.plaats = | | overl.plaats = | ||
| overl.datum = | | overl.datum = 28 mei 2017 | ||
| partner(s) = [[Henrica Godefrida Hijl (1935)]] | | partner(s) = [[Henrica Godefrida Hijl (1935)]] | ||
| beroep(en) = burgemeester, diverse bestuursfuncties | | beroep(en) = burgemeester, diverse bestuursfuncties | ||
}} | }} | ||
'''Gerardus Hendrikus (Gerard) Martijn (1929)''' was van 1977 tot 1992 burgemeester in de toenmalige gemeente Bakel en Milheeze. | '''Gerardus Hendrikus (Gerard) Martijn (1929-2017)''' was van 1977 tot 1992 burgemeester in de toenmalige gemeente Bakel en Milheeze. Van 1998 tot aan zijn dood in 2017 woonde hij [[Parkhof]] in Deurne. | ||
==Algemeen | ==Algemeen== | ||
Gerard Martijn was de zoon van Lourentius Martinus Julianus Martijn ('s-Gravenhage 1886-1950 Nijmegen) en Theodora Otten (Nijmegen 1898-1988 Bakel). Zijn vader was fijn-meubelmaker, speciaal voor antiek. | |||
Op 9 augustus trouwde hij met Henrica Godefrida (Riky) Hijl, (Cuyk 21 juni 1935). | |||
Uit dit huwelijk werden twee dochters geboren: | |||
*[[Monique Martijn|Monique]], | |||
*Lucie. | *Lucie. | ||
Hij woonde achtereenvolgens in Nijmegen, Hees-Neerbosch, Cuijk, Berkel-Enschot en Bakel. | Hij woonde achtereenvolgens in Nijmegen, Hees-Neerbosch, Cuijk, Berkel-Enschot en Bakel. Na zijn burgemeesterschap verhuisde hij in 1998 naar de Parkhof in Deurne. | ||
Na zijn burgemeesterschap verhuisde hij in 1998 naar de Parkhof in Deurne. | |||
==Maatschappelijke carrière | ==Maatschappelijke carrière== | ||
Gerard | Gerard had een indrukwekkende carrière de rug. Deze carrière startte op 5 augustus 1944 op het telegraafkantoor van de Nederlandse Spoorwegen in Nijmegen. Hij volgde hiervoor een volledig interne opleiding bij de Spoorwegen. | ||
Daarna volgden een driejarige opleiding aan de gewestelijke Sociale school van de Katholieke Arbeidersbeweging (K.A.B.) en vele avondcursussen. | |||
Hij werkte bij de Spoorwegen tot 1956 en stapte toen over naar de Katholieke Arbeiders Jeugd en werd jeugdleider. Hierna volgde het penningmeesterschap bij de Katholieke Arbeidersjeugd in het bisdom 's-Hertogenbosch. Hij werd in 1961 districtbestuurder bij de Katholieke Arbeidersbeweging, later het Nederlands Katholiek Vakverbond (N.K.V.). | |||
Tussen 1968 en 1977 was hij voorzitter van het NKV in de provincie Noord-Brabant en bekleedde meerdere bestuursfuncties bij de Kamers van Koophandel. Hij was lid van de Provinciale Staten van Noord-Brabant en actief in besturen en commissies van de provincie. Hij werd lid van de eerste hogeschoolraad en later lid van het stichtingsbestuur en curator van de theologische faculteit van de Katholieke Hogeschool Tilburg. | |||
Hij was bestuurslid van verschillende instellingen voor gezondheidszorg in de regio Tilburg. | |||
In 1977 verhuisde hij naar Bakel en werd burgemeester in de toenmalige gemeente Bakel en Milheeze. Hij vervulde dit ambt tot 1992. | |||
Ook tijdens en na zijn burgemeesterschap had hij nog diverse nevenfuncties bij het Streekorgaan Gewest Helmond en de Verpleeghuizen gewest Helmond. | |||
Hij was lid van de raad van Commissarissen van CHV in Veghel. Na zijn pensionering in 1992 was hij nog tien jaar voorzitter van Stichting De Kreite in Udenhout en tevens was hij voorzitter van de woningbouwvereniging aldaar. | |||
Verder bekleedde hij bestuursfuncties bij ziekenfondsen. | |||
==Sociaal/cultureel== | |||
Van 1954 tot 1967 was Gerard vrijwilliger bij de stichting Nederlandse Lourdesbedevaart voor zieken. Hij ging in ruim zestig jaar meer dan honderd keer als 'brancardier' op bedevaart naar Lourdes. Tot 2015 was hij bestuurlijk betrokken bij deze stichting. | |||
Zondag 11 september 2016 vertrok vanaf NS-station te Maastricht voor de allerlaatste keer een Nederlandse pelgrimstrein naar het Zuid-Franse Mariaoord Lourdes. Naar aanleiding hiervan zond de NPO 2 op zaterdag 1 oktober om 21.20 uur een reportage uit waarin onder meer Gerard en zijn vrouw Riky werden geïnterviewd. Zij waren vrijwilligers voor de ''Kinderbedevaart naar Lourdes'' vanaf het allereerste begin. | |||
==Onderscheidingen== | |||
[[Bestand:Gerard Martijn.jpg|thumb|300px| Erepenning van het Heiligdom Lourdes in 2014 uitgereikt door de bisschop van Lourdes.]] | |||
Vanwege zijn grote inzet voor de samenleving ontving hij in zijn carrière een groot aantal onderscheidingen: | |||
*In 1980 werd hij ridder in de Orde van Sint Gregorius de Grote. | |||
*De eremedaille van verdiensten van de Verenging Nederlandse Ziekenfondsen ontving hij in 1981. | |||
*Hij werd benoemd tot [[ridder in de Orde van Oranje-Nassau]] in 1992 en tot [[officier in de Orde van Oranje-Nassau]] in 2002. | |||
*In 1992 kreeg hij de erepenning van de Commissaris van de Koningin in Noord Brabant. | |||
*In 1992 werd hij ereburger van de gemeente Bakel-Milheeze. | |||
*Hij werd ereburger van de stad Lourdes in 2004. | |||
*De [[eremedaille van Lourdes]] werd hem in 2014 uitgereikt door de bisschop van Lourdes. | |||
==Bibliografie== | |||
*''Samen naar Lourdes 1928-2013'', G.H. Martijn en Annemiek Olden, 2014. | |||
*''Nie mauwe mar durdauwe'', autobiografie, G.H. Martijn. | |||
{{DEFAULTSORT:Martijn,Gerardus}} | {{DEFAULTSORT:Martijn,Gerardus}} | ||
Huidige versie van 29 apr 2022 om 10:01
| Gerard Martijn | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Gerardus Hendrikus Martijn | |
| Roepnaam | Gerard | |
| Geboorteplaats | Nijmegen | |
| Geboortedatum | 13 januari 1929 | |
| Overl.datum | 28 mei 2017 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Henrica Godefrida Hijl (1935)]] | |
| Beroep(en) | burgemeester, diverse bestuursfuncties | |
Gerardus Hendrikus (Gerard) Martijn (1929-2017) was van 1977 tot 1992 burgemeester in de toenmalige gemeente Bakel en Milheeze. Van 1998 tot aan zijn dood in 2017 woonde hij Parkhof in Deurne.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Gerard Martijn was de zoon van Lourentius Martinus Julianus Martijn ('s-Gravenhage 1886-1950 Nijmegen) en Theodora Otten (Nijmegen 1898-1988 Bakel). Zijn vader was fijn-meubelmaker, speciaal voor antiek.
Op 9 augustus trouwde hij met Henrica Godefrida (Riky) Hijl, (Cuyk 21 juni 1935). Uit dit huwelijk werden twee dochters geboren:
- Monique,
- Lucie.
Hij woonde achtereenvolgens in Nijmegen, Hees-Neerbosch, Cuijk, Berkel-Enschot en Bakel. Na zijn burgemeesterschap verhuisde hij in 1998 naar de Parkhof in Deurne.
Maatschappelijke carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Gerard had een indrukwekkende carrière de rug. Deze carrière startte op 5 augustus 1944 op het telegraafkantoor van de Nederlandse Spoorwegen in Nijmegen. Hij volgde hiervoor een volledig interne opleiding bij de Spoorwegen.
Daarna volgden een driejarige opleiding aan de gewestelijke Sociale school van de Katholieke Arbeidersbeweging (K.A.B.) en vele avondcursussen.
Hij werkte bij de Spoorwegen tot 1956 en stapte toen over naar de Katholieke Arbeiders Jeugd en werd jeugdleider. Hierna volgde het penningmeesterschap bij de Katholieke Arbeidersjeugd in het bisdom 's-Hertogenbosch. Hij werd in 1961 districtbestuurder bij de Katholieke Arbeidersbeweging, later het Nederlands Katholiek Vakverbond (N.K.V.).
Tussen 1968 en 1977 was hij voorzitter van het NKV in de provincie Noord-Brabant en bekleedde meerdere bestuursfuncties bij de Kamers van Koophandel. Hij was lid van de Provinciale Staten van Noord-Brabant en actief in besturen en commissies van de provincie. Hij werd lid van de eerste hogeschoolraad en later lid van het stichtingsbestuur en curator van de theologische faculteit van de Katholieke Hogeschool Tilburg.
Hij was bestuurslid van verschillende instellingen voor gezondheidszorg in de regio Tilburg.
In 1977 verhuisde hij naar Bakel en werd burgemeester in de toenmalige gemeente Bakel en Milheeze. Hij vervulde dit ambt tot 1992. Ook tijdens en na zijn burgemeesterschap had hij nog diverse nevenfuncties bij het Streekorgaan Gewest Helmond en de Verpleeghuizen gewest Helmond.
Hij was lid van de raad van Commissarissen van CHV in Veghel. Na zijn pensionering in 1992 was hij nog tien jaar voorzitter van Stichting De Kreite in Udenhout en tevens was hij voorzitter van de woningbouwvereniging aldaar.
Verder bekleedde hij bestuursfuncties bij ziekenfondsen.
Sociaal/cultureel[bewerken | brontekst bewerken]
Van 1954 tot 1967 was Gerard vrijwilliger bij de stichting Nederlandse Lourdesbedevaart voor zieken. Hij ging in ruim zestig jaar meer dan honderd keer als 'brancardier' op bedevaart naar Lourdes. Tot 2015 was hij bestuurlijk betrokken bij deze stichting.
Zondag 11 september 2016 vertrok vanaf NS-station te Maastricht voor de allerlaatste keer een Nederlandse pelgrimstrein naar het Zuid-Franse Mariaoord Lourdes. Naar aanleiding hiervan zond de NPO 2 op zaterdag 1 oktober om 21.20 uur een reportage uit waarin onder meer Gerard en zijn vrouw Riky werden geïnterviewd. Zij waren vrijwilligers voor de Kinderbedevaart naar Lourdes vanaf het allereerste begin.
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
Vanwege zijn grote inzet voor de samenleving ontving hij in zijn carrière een groot aantal onderscheidingen:
- In 1980 werd hij ridder in de Orde van Sint Gregorius de Grote.
- De eremedaille van verdiensten van de Verenging Nederlandse Ziekenfondsen ontving hij in 1981.
- Hij werd benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau in 1992 en tot officier in de Orde van Oranje-Nassau in 2002.
- In 1992 kreeg hij de erepenning van de Commissaris van de Koningin in Noord Brabant.
- In 1992 werd hij ereburger van de gemeente Bakel-Milheeze.
- Hij werd ereburger van de stad Lourdes in 2004.
- De eremedaille van Lourdes werd hem in 2014 uitgereikt door de bisschop van Lourdes.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Samen naar Lourdes 1928-2013, G.H. Martijn en Annemiek Olden, 2014.
- Nie mauwe mar durdauwe, autobiografie, G.H. Martijn.