Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Tussen Deurne en Parijs

Geesje Spang-Ugen ging in 1906 met haar kind naar Parijs.

De band tussen Deurne en Parijs is hechter dan men in eerste instantie zou denken.

Op 14 juni 1752 overleed in Parijs de 23-jarige Deurnenaar Wouter Evert Hurkmans.
Arnoldus Gommans, die in 1765 in Parijs woonde, had bezittingen in Liessel.
Adrianus Mulders (1770-1837), die van 1800 tot 1811 kapelaan in Deurne was, begon in 1817 in Parijs aan zijn noviciaat bij de Jezuïten-orde.
Theodore baron de Smeth van Deurne woonde rond 1890 geruime tijd in Parijs.
Generaal-majoor Isidore René Antoine Hubert Higly (1843-1905) overleed in Parijs en werd begraven in Griendtsveen in Deurnese grond (want daarmee werd het kerkhof van Griendtsveen opgehoogd).
In 1906 liet een van de kinderen van Egbert Spang zich in het Instituut Pasteur in Parijs behandelen tegen hondsdolheid.
In 1925 werd de beschuit van Johannes Theodorus van de Laar bekroond tijdens een internationale bakkerstentoonstelling in Parijs.
Jo Terruwe werd in 1963 bouwpastoor in een van de voorsteden van Parijs.
De Deurnese pianiste Henny Nissink, gehuwd met Jan Sloots, had ondermeer in Parijs als laureate succes met haar pianospel.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-'''Een kusje voor een varkensschenk'''
+{{#ask:
+ [[Category:Historisch feitje]]
-''door Anton Vissers''<br>
+ |format=embedded
+ |order=random
-In de nacht van 12 juli 1644 kwamen twee ruiters bij het huis van Cornelis Aert van Riel. Ze bonsden met veel geweld op zijn deur. Cornelis hoorde de twee ruiters schreeuwen dat ze een “verckenschenck” (''schenk'' is dialect voor ''bot'') van hem wilden.<br>
+ |limit=1
-Omdat Van Riel, de zaak niet vertrouwde en vreesde voor geweld, gaf hij hun een stuk varkensvlees door via het raam. De twee herriemakers rukten het hem uit de hand en vluchtten snel weg.<br>
+ |searchlabel=
-De vrouw van Cornelis van Riel, Sophia Aert Smits, verklaarde voor de schepenen van Deurne dat later een van de ruiters, Roeff Jan Geven, bij haar was gekomen om zijn spijt te betuigen en vroeg haar of hij het kon goedmaken met een “kuscken”.
+}}
-Omdat Sophia hem niet een van de “quaetsten” vond heeft ze toegestaan dat Roeff haar toen een kusje gaf. Jan de Bottel was hiervan getuige.
-[[categorie:historisch feitje]]
-<noinclude>[[categorie:Historisch feitje]]</noinclude>
 <noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>