U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sjabloon:Geschiedenisfeitje: verschil tussen versies

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(29 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:00.146.JPG|thumb|left|400px|Optocht in Deurne bij gelegenheid van de viering van 100 jaar onafhankelijkheid in 1913]]
{{#ask:
 
  [[Category:Historisch feitje]]
In 1913 vierde ook Deurne feest rond het honderdjarig bestaan van het herstel van Neerlands Onafhankelijkheid. Centraal stond op dit feest de grote historische optocht, die was gebaseerd op de gebeurtenissen rond 1813 in ons land.
|format=embedded
   
|order=random
Deze foto, gemaakt tijdens de 100-jarige onafhankelijkheidsvieringen in Deurne. Rechts is de ingang van het oude naamloze zandpad / zandweggetje, sinds 1953 [[Pastoor Jacobsstraat]] genoemd, duidelijk te zien. Links op de foto is het dak van [[Wilbertshove]] en recht vooruit het huidige [[Heemhuis]] aan de [[Stationsstraat 73]]. Links van het zandpad achter de bomen is ook het huis van [[Leonardus Goossens (1842-1924)]], gemeenteontvanger, op de plek van het huidige adres [[Stationsstraat 80-84]], nog een beetje zichtbaar.
|limit=1
 
  |searchlabel=
===2013===
}}
Dit jaar zal het tweehonderd jaar geleden zijn dat Nederland onafhankelijk werd.  
<noinclude>[[categorie:Historisch feitje]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>
<noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>

Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Postiljon zinkt weg peelmoeras

In december 1735 werd de postiljon Elias van Koten te paard naar Venlo gestuurd om daar een zogenaamd depêche of telegram te bezorgen. Onderweg verdwaalde hij 's nachts in de Peel en zonken paard en ruiter in het moeras. Het paard liet daarbij het leven en de postiljon kon met moeite het vege lijf redden. Door de daarbij geleden kou aan zijn benen en voeten en de daarop volgende verkoudheid was hij weken lang niet in staat om te werken en dus zonder inkomen. In maart 1736 vroeg hij met succes een schadevergoeding bij de hoge overheid: hij ontving 150 gulden.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Het relaas is te vinden in het Brabants Historisch Informatiecentrum, Resoluties van de Raad van State, toegangsnummer 178, inventarisnummer 325, folio 246 verso - de resoluties van vrijdag 23 maart 1736