Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Zeilbergsestraat 69-71-71a: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Zeilbergsestraat 69-71-71a''' zijn drie adressen in Deurne. == Ligging == Ter plaatse van de latere adressen Zeilbergsestraat 71, 71a en 73 lag in 1832 een cluster van drie huizen, toebehorend aan Peter Antonie van de Kerkhof (E 301, direct links naast het huidige adres Zeilbergsestraat 73), Jan Dirk Martens (E 302, schuin achter het huidige adres Zeilbergsestraat 71a) en Arn...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
E 301 behandelen we in het artikel over Zeilbergsestraat 73, de twee andere huizen komen in dit artikel aan bod. | E 301 behandelen we in het artikel over Zeilbergsestraat 73, de twee andere huizen komen in dit artikel aan bod. | ||
== E 302 == | |||
Martens bezat behalve het huis met erf onder meer ook de aangrenzende moestuin E 303 en het weiland E 304, allemaal gelegen op de [[Peelklamp]]. Het huisadres van het huis was aan het eind van zijn leven B.102. Rond 1877 vond de boedelscheiding tussen de erfgenamen plaats.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1 en 2, artikel 416, dienstjaar 1878</ref> De kinderen [[Johannis Dirks (1838-1904)]], [[Jan Willem Dirks (1849-1912)]] en [[Antonius Verhulst (1852-1924)|Hendrina Dirks]] verkochten hun gezamenlijke bezit rond 1884.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 2677, dienstjaar 1885</ref> In de praktijk betekende dit, dat Jan Willem zich terugtrok en dat namens Hendrina haar echtgenoot mede-eigenaar werd. Direct na de verandering in eigenaarschap werden de percelen hermeten en samengevoegd, tot E 1634 (''huis, schuur en erf'') en E 1635 (''bouw- en weiland''). Het erf werd tot slot rond 1905 verkocht.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 3002, dienstjaar 1906</ref> | |||
De nieuwe eigenaar was [[Antonius Verhulst (1852-1924)|Antonij Verhulst]], de man van Hendrina Dirks, alleen. Hij had het jaar ervoor al het aangrenzende weiland E 1636 gekocht (zie hierna), en nu dus ook ''huis, tuin, schuur en erf'' (E 1634) en ''bouw- en weiland'' (E 1635). Hij bezat de percelen de rest van zijn leven. Zijn erfgenamen verdeelden rond 1924 de boedel.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3 en 4, artikel 2860, dienstjaar 1925</ref> Antonius' ongehuwde zoon Johannes werd de nieuwe eigenaar van de percelen. Hij bracht ze rond 1948 in de [[Ruilverkaveling "Deurne"]] in, en kreeg ze als L 105 weer terug. Op dat moment stond er alleen nog maar een noodwoning op het perceel, dus op een onbekend moment tussen 1925 en 1948 moet de oude boerderij afgebroken zijn. Na de dood van Johannes werd diens eveneens ongehuwde broer Theodorus de nieuwe eigenaar. Hij verkocht rond 1957 wat grond aan de gemeente, waarna het perceel kadastraal bekend werd als L 1000. Rond 1962 verkocht hij wat grond, waardoor het perceel, dat inmiddels het adres Zeilbergsestraat 69 had, bekend kwam te staan als L 1522. Na verkoop van wat grond aan de gemeente werd dit L 1595. Rond 1964 verkocht Theodorus zijn bezittingen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5979, dienstjaren 1949, 1958, 1963 en 1965</ref> | |||
'''AAN DIT ARTIKEL WORDT NOG GEWERKT''' | '''AAN DIT ARTIKEL WORDT NOG GEWERKT''' | ||
== E 305 == | |||
De erfgenamen van Meulendijks verkochten zijn huis met erf, met aangrenzende moestuin en weiland in 1845.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 434</ref> Koper was de landbouwer [[Petrus Werts (1797-1868)|Pieter Werts]]. Op 19 november 1845 kocht die namelijk van Jan, Catharina, Johanna, Elisabeth, Catharina, Anna Maria en Pieter Meulendijks en Willem Adriaans, allen wonende te Deurne, een huis en erf, groot 309 m² met een moestuin van 363 m² en een wei van 1.870 m² te Deurne voor 98 gulden.<ref>RHCe Notarieel repertoire Deurne nr. 2410</ref> Werts deed zijn bezit rond 1871 van de hand.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1, artikel 1164, dienstjaar 1872</ref> Het werd gekocht door Pieters zoon [[Hendricus Weerts (1839-1914)|Hendrik]]. Het was het enige huis dat hij bezat, dus mogelijk woonde hij er zelf ook. Rond 1882 verkocht Hendrik zijn bezittingen.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 1 en 3, artikel 2371, dienstjaar 1883</ref> Het huis met de grond werd gekocht door [[Mattijs van Bommel (1829-1904)]], die het huis rond 1884 liet afbreken. De drie percelen - erf, moestuin en weiland - werden vervolgens samengevoegd tot E 1636, weiland. Daarmee kwam een einde aan dit erf. Mattijs verkocht het weiland rond 1904.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 3, artikel 2274, dienstjaar 1885</ref> | |||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
[[categorie:adres|Zeilbergsestraat 069]] | [[categorie:adres|Zeilbergsestraat 069]] | ||
Versie van 16 sep 2023 08:25
Zeilbergsestraat 69-71-71a zijn drie adressen in Deurne.
Ligging
Ter plaatse van de latere adressen Zeilbergsestraat 71, 71a en 73 lag in 1832 een cluster van drie huizen, toebehorend aan Peter Antonie van de Kerkhof (E 301, direct links naast het huidige adres Zeilbergsestraat 73), Jan Dirk Martens (E 302, schuin achter het huidige adres Zeilbergsestraat 71a) en Arnoldus Jan Meulendijks (E 305, tussen de huidige adressen Zeilbergsestraat 71 en 71a).
E 301 behandelen we in het artikel over Zeilbergsestraat 73, de twee andere huizen komen in dit artikel aan bod.
E 302
Martens bezat behalve het huis met erf onder meer ook de aangrenzende moestuin E 303 en het weiland E 304, allemaal gelegen op de Peelklamp. Het huisadres van het huis was aan het eind van zijn leven B.102. Rond 1877 vond de boedelscheiding tussen de erfgenamen plaats.[1] De kinderen Johannis Dirks (1838-1904), Jan Willem Dirks (1849-1912) en Hendrina Dirks verkochten hun gezamenlijke bezit rond 1884.[2] In de praktijk betekende dit, dat Jan Willem zich terugtrok en dat namens Hendrina haar echtgenoot mede-eigenaar werd. Direct na de verandering in eigenaarschap werden de percelen hermeten en samengevoegd, tot E 1634 (huis, schuur en erf) en E 1635 (bouw- en weiland). Het erf werd tot slot rond 1905 verkocht.[3]
De nieuwe eigenaar was Antonij Verhulst, de man van Hendrina Dirks, alleen. Hij had het jaar ervoor al het aangrenzende weiland E 1636 gekocht (zie hierna), en nu dus ook huis, tuin, schuur en erf (E 1634) en bouw- en weiland (E 1635). Hij bezat de percelen de rest van zijn leven. Zijn erfgenamen verdeelden rond 1924 de boedel.[4] Antonius' ongehuwde zoon Johannes werd de nieuwe eigenaar van de percelen. Hij bracht ze rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in, en kreeg ze als L 105 weer terug. Op dat moment stond er alleen nog maar een noodwoning op het perceel, dus op een onbekend moment tussen 1925 en 1948 moet de oude boerderij afgebroken zijn. Na de dood van Johannes werd diens eveneens ongehuwde broer Theodorus de nieuwe eigenaar. Hij verkocht rond 1957 wat grond aan de gemeente, waarna het perceel kadastraal bekend werd als L 1000. Rond 1962 verkocht hij wat grond, waardoor het perceel, dat inmiddels het adres Zeilbergsestraat 69 had, bekend kwam te staan als L 1522. Na verkoop van wat grond aan de gemeente werd dit L 1595. Rond 1964 verkocht Theodorus zijn bezittingen.[5]
AAN DIT ARTIKEL WORDT NOG GEWERKT
E 305
De erfgenamen van Meulendijks verkochten zijn huis met erf, met aangrenzende moestuin en weiland in 1845.[6] Koper was de landbouwer Pieter Werts. Op 19 november 1845 kocht die namelijk van Jan, Catharina, Johanna, Elisabeth, Catharina, Anna Maria en Pieter Meulendijks en Willem Adriaans, allen wonende te Deurne, een huis en erf, groot 309 m² met een moestuin van 363 m² en een wei van 1.870 m² te Deurne voor 98 gulden.[7] Werts deed zijn bezit rond 1871 van de hand.[8] Het werd gekocht door Pieters zoon Hendrik. Het was het enige huis dat hij bezat, dus mogelijk woonde hij er zelf ook. Rond 1882 verkocht Hendrik zijn bezittingen.[9] Het huis met de grond werd gekocht door Mattijs van Bommel (1829-1904), die het huis rond 1884 liet afbreken. De drie percelen - erf, moestuin en weiland - werden vervolgens samengevoegd tot E 1636, weiland. Daarmee kwam een einde aan dit erf. Mattijs verkocht het weiland rond 1904.[10]
Bronnen, noten en/of referenties
|