Molenstraat 16-16a-18

Het huizenblokje Molenstraat 16-16a na afbraak van het oude hoekpand, Molenstraat 18. De foto dateert uit januari 1948. Op de zijgevel van het pand is het profiel van het oude pand, dat met de voorgevel wat verder naar voren stond, nog te zien.

Links het nieuw gebouwde Molenstraat 18 van Tabor, daarnaast het dubbele blokje Molenstraat 16-16a.

Rechts Molenstraat 16-16a.

Geheel rechts is nog Molenstraat 16-16a te zien.

De Wever 27 in aanbouw.

De Wever 27 is bijna klaar.

Na afbraak van Molenstraat 18 was Molenstraat 16-16a voor de tweede keer in zijn geschiedenis tijdelijk een hoekpand.

Geheel rechts Molenstraat 16-16a naast de nieuwbouw van De Wever 27.

Molenstraat 16-16a en 18 zijn drie adressen in Deurne, die deels een gemeenschappelijke geschiedenis hebben. Molenstraat 18 werd na de nieuwbouw omgenummerd naar De Wever 27.

Bij de invoering van het kadaster in 1832 stond op de hoek van Molenstraat en Wiemel, nu het adres De Wever 27 en voorheen Molenstraat 18, een huis, kadastraal bekend als E 48 (huis, schuur en erf) en E 49 (moestuin). De bijbehorende schuur stond op de plek van het huidige pand Molenstraat 16-16a. Eigenaar was de herbergier Petrus Brangers (1794-1873), terwijl zijn zoon Antonius Brangers (1825-1889) als smid later vruchtgebruiker van het perceel was. Bij een boedelscheiding van de bezittingen van vader Peter rond 1874 werd Antonij eigenaar van het pand en de aangrenzende moestuin. Rond 1878 voerde hij een verbouwing van zijn huis en smederij door. Het oude huis bleef staan, maar de schuur werd afgebroken, en daarvoor werd het huidige pand Molenstraat 16-16a er tegenaan gebouwd. Kadastraal werden het oude huis mét de uitbreiding nu E 1478, de achterliggende brede tuin langs de Wiemel werd E 1477.

Molenstraat 16-16a

In 1885 splitste Brangers zijn bezit. Hij behield het oude hoekhuis van zijn vader, maar verkocht op 4 mei 1885 voor 300 gulden het aangrenzende, nieuw gebouwde huis (Molenstraat 16-16a). Kopers van dit nieuwe pand waren Willem Vlemmings, smid, en zijn schoonzoon Ties van Griensven, eveneens smid. Bij de splitsing had het huis de kadastrale aanduiding E 1643 gekregen; het werd aanvankelijk omschreven als smederij en tuin, maar na een herbouw rond 1886 als huis en tuin, smederij. Hierbij was aan de achterzijde van het huis een aanbouw geplaatst. Bij een boedelscheiding rond 1926 werd Ties van Griensven enig eigenaar. Door een kadastrale hermeting en verkoop van grote delen van de diepe tuin rond 1956 werd het kavel bekend als K 350 (huis, schuur, tuin). Van Griensven had enige tijd ervoor ook de adressen Molenstraat 22-24 aangekocht. Rond 1957 schonk Van Griensven het huis aan drie dochters, van wie Jet er ook daadwerkelijk woonde. Inmiddels was het oude hoekhuis met De Wever afgebroken, waardoor Molenstraat 16-16a nu korte tijd het hoekhuis was.

Rond 1965 verwierf Henriette Henrica Maria (Jet) van Griensven (1928-2010) het huis Molenstraat 16, waar zij zelf ook woonde, van haar zussen. Het had toen de kadastrale aanduiding K 350 (huis, tuin) en was 2,29 are groot. Rond 1981 verkocht zij haar huis in twee delen. Bij deze verkoop werd het huis gesplitst. De ene helft, dat het huisnummer 16 behield, ging naar haar zwager Theodorus Antonius van de Mortel, schilder in Deurne, en diens vrouw Henrica Johanna Maria (Riek) van Griensven (1924-2013), die er zelf ook woonden. Dit gedeelte kreeg vervolgens de kadastrale aanduiding K 1108. De andere helft werd eveneens eigendom van zwager Van de Mortel, maar daarvan behield Jet van Griensven het recht van gebruik en bewoning. Dit was het huidige Molenstraat 16a, kadastraal nu als K 1109 bekend.

Molenstraat 18, later De Wever 27

wordt later aangevuld

Bronnen, noten en/of referenties