Franciscus Gerardus Jozef Obers (1924-1968)

Franciscus Gerardus Jozef Obers
Foto: collectie J. Obers
Persoonsinformatie
Volledige naam	Franciscus Gerardus Jozef Obers
Roepnaam	Frans
Geboorteplaats	Deurne
Geboortedatum	18 maart 1924
Overl.plaats	Kerkduin-Bloemendaal
Overl.datum	21 augustus 1968
Partner(s)	(1) Catharina Josephina Maria (Tosca) de Vries (1918-2014) (2) Cornelia Elisabeth (Nel) Waller Zeper (1934)
Beroep(en)	dichter
Bidprentje	NBA

Gezin met tweede echtgenote Nel Waller Zeper.
Foto's: collectie Sj. Obers

Eerste echtgenote Tosca de Vries.

Franciscus Gerardus Jozef (Frans) Obers was een Deurnese dichter en actief onder de schrijversnaam Frans Babylon.

Afkomst

Frans Obers was de oudste van de dertien kinderen uit het gezin van Leonard Hendrik (Harry) Obers (1893-1972 en Joanne Theodora (Dora) Coopmans (1896-1979). Zijn vader, van geboorte van Grathem, was vertegenwoordiger in rijwielen en woonde aan de Helmondseweg. Een van zijn broers was schrijver / dichter Leo Obers die onder pseudoniem "Leon van Kelpenaar" diverse gedichten heeft geschreven.

Carrière

Na de lagere school aan de Visser ging hij naar HBS-A op het Carolus Borromeus College in Helmond. Na twee jaar werd hij van school gestuurd en stapte hij over naar het St. Joris College in Eindhoven. Daarna begon hij een studie MO-Nederlands in Tilburg maar maakte deze opleiding niet af.
Hij bracht ook veel tijd door in Frankrijk, waar hij als boerenknecht in zijn levensonderhoud voorzag.
Hij heeft na de Tweede Wereldoorlog ook nog enige tijd gewerkt als klerk bij de gemeente Deurne, maar werd ontslagen nadat hij een artikel in de krant geschreven had waarin hij zich keerde tegen het regeringsbeleid inzake de Indiëpolitiek. Daarna probeerde hij de kost te verdienen als tijdschriftencolporteur.

Privéleven

Frans is tweemaal gehuwd geweest. De eerste keer in 1950 met Catharina Josephina Maria (Tosca) de Vries (1918-2014), een dochter van een Helmondse architect Gijsbertus de Vries (1875-1939) en Catharina Josephina Cuppens (1874-1954). Na hun huwelijk gingen ze in een Wehrmachtshuisje aan de Langstraat wonen.
Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren: Angela, Léon, Sylvia en Dionys (1957-2011). In 1960 is dit huwelijk ontbonden door een echtscheiding.
De tweede keer huwde hij in 1961 met de beeldend kunstenares Cornelia Elisabeth (Nel) Waller Zeper, (Haarlem 14 oktober 1934) met wie hij twee kinderen, Paco en Arjen kreeg. In 1967 is ook dit huwelijk door echtscheiding ontbonden.

In 1999 schonk de journalist Peter van Vlerken in een serie van vijf afleveringen in het Eindhovens Dagblad aandacht aan het leven van Frans Babylon onder de titel "Vrouwen van Babylon"

Overlijden

Frans is evenals zijn broer Leo door verdrinking om het leven gekomen. Het is niet duidelijk of in het geval van Frans Babylon sprake is van een noodlottig ongeval of een zelfverkozen dood. Hij ging bij Bloemendaal de zee in toen er vrijwel niemand meer op het strand was; later werd hij dood aangetroffen, niet ver van de plek waar zijn kleren lagen. Daarin vond men wel het volgende afscheidsgedicht:

Toen hij van vrouw en kinderen gescheiden.
vereenzaamd zijn gemis niet meer kon lijden
en vreest voor een trage ondergang
liet hij zich door de dood in zee bevrijden.

Frans Babylonstraat

In de nieuwe woonwijk De Vennen werden in 2003 de straten vernoemd naar Deurnese kunstenaars. De Frans Babylonstraat is naar hem vernoemd.

Toneelstuk Babylon

In 2007 werd in Deurne met veel succes het door Erik Vink geschreven toneelstuk "Babylon" opgevoerd. In dit historisch drama wordt het Deurnese dorpsleven in en na de tweede wereldoorlog verbeeld. Frans Babylon, in 2007 gespeeld door Frits Regtien, treedt daarbij op als de verbindende verteller. De titel van het stuk verwijst overigens niet alleen naar de schrijversnaam maar tevens naar de Babylonische spraakverwarring die door de persstrijd en de na-oorlogse toestanden in Deurne ontstond.

Werken

Hij werkte mee aan vele kranten en tijdschriften o.m. Nieuwe Eeuw, Merediaan en Nieuwe Stemmen, vooral op het terrein van beeldende kunsten. Rond 1958 verzorgde hij ook de tekst van een door het VVV van Deurne samengesteld 30 bladzijden tellende boekje met daarin beschrijvingen van een zevental wandelingen in Deurne.

Hij publiceerde een twintigtal dichtbundels:

• Jeugdalbum (1944)
• Fragmenten (1945)
• Bezonken Keuze
• Privéfeest (1955)
• Amsterdamse Intermezzo (1956)
• Bagatellen
• Zomaar Zijzelf
• Nu (1957)
• Eigen Credo (1958)
• Toast op Den Bosch
• Distels en Doornen
• Paspoort van mijn Hart (1959)
• Vlinders en Bijen rond Prima Vera (1960)
• De Bergbeek (1965)
• Lichten en Nevel (1966)
• Abita (1967)
• Een liefhebbend geheugen corrigeert (1968).

Hij stelde ook een bloemlezing samen van na-oorlogse dichters uit Noord-Brabant in Brabantia Nova (1954) en een met poëzie van vier Deurnese dichters over de Peel in ‘Stemmen van het jeugdland’ (1956).

Zijn graf, naast het graf van zijn broer, is op het oude r.-k. kerkhof van Deurne-centrum bewaard gebleven.

Literatuur

D'n Uytbeyndel 5 16-24.

Bronnen, noten en/of referenties