Bewerken van Zeilbergsestraat 83

Het tegenwoordige adres [[Zeilbergsestraat 83]] kent vanaf 1904 bewoning en uitbating als café en/of restaurant.


Bij de invoering van het [[kadaster]] in 1832 was het perceel een weiland, kadastraal sectie E 297 ter grootte van 1.160 m², in de volksmond vanouds bekend als ''[[de Klaverdries]]'', eigendom van Johanna Maria Laurensse, de weduwe van [[Andreas Meulendijks (1785-1827)Andries Meulendijks]] en hertrouwd met [[Petrus Werts (1797-1868)|Pieter Weerts]]. Omdat het huwelijk van [[Francis Meulendijks (1822-1893)|Francis Meulendijks]], haar enige volwassen kind uit haar twee huwelijken, kinderloos bleef, ging haar nalatenschap naar de kinderen van Pieter Weerts uit diens tweede huwelijk met Maria Verstappen.

Op 13 en 27 juli 1881 lieten de kinderen Weerts de boerderij met perceel D 297 en in totaal 4.30.72 hectare grond publiek veilen in de herbergen van respectievelijk [[Petrus Johannis Truijen (1832-1902)|Pieter Truijen]] en [[Wilhelmus van de Mortel (1841-1911)|Willem van de Mortel]]. Voor 2000 gulden werd Mathijs van Bommel de nieuwe eigenaar.

Op 16 en 30 juli 1902 hield Mathijs van Bommel een publieke verkoop in de herbergen van [[Johannes Petrus Hubertus van Griensven (1851-1931)|Peer van Griensven]] en [[Johannes van der Burgt (1868-1918)|Heinz van der Burgt]]. De Klaverdries ging toen voor 150 gulden naar bakker [[Johannes Gerardus Reinerus Coppus (1872-1920)|Gerard Coppus]]. Op 11 oktober 1903 verkocht Coppus het perceel aan [[Henricus Eevers (1871-1907)|Hendrik Eevers]]. 

In het voorjaar van 1904 liet Hendrik Eevers op het perceel een huis met café bouwen. In dat jaar werd ook de nieuwe drankwet van toepassing en moest het café aan een aantal minimumeisen van licht, oppervlak en plafondhoogte voldoen. Uit de vergunningaanvraag van 24 februari 1906 zijn een aantal gegevens over het interieur bekend. Zo had de gelagkamer een oppervlak van 35 m² en de keuken was 18,3 m² groot. Het café annex woonhuis had als adres B.200. In het café, meestal aangeduid als koffiehuis, vonden regelmatig openbare verkopen plaats.<ref>Er zijn publieke verkopen in dit café bekend op de volgende data:  22 mei 1906, 11 november 1908, 12 juli 1909, 6 januari 1911, 24 oktober 1911, 13 januari 1913, 2 en 22  juli 1913, 5 mei 1914, 21 juli 1914,  26 juli 1917, 3 juni 1918, 16 juli  1918, 27 augustus 1918, 9 juli 1919, 10 februari 1921, 9 maart 1921, 5 april 1921, 31 mei 1921, 10 april 1922, 2 maart 1925, 18 juni 1925, en 27 oktober 1925.</ref>

Vrij kort na de opening van het café overleed Hendrik Eevers in februari 1907 op 35-jarige leeftijd en liet een weduwe na met vijf kleine kinderen, waarvan de jongste een half jaar later ook nog overleed. De weduwe Eevers-van de Mortel hertrouwde in 1909 met de veenarbeider [[Franciscus van Bommel (1875-1965)|Francis van Bommel]], die het cafébedrijf met zijn vrouw voortzette. Uit dit huwelijk werd nog minstens één kind geboren, namelijk Hendrica Maria op 29 januari 1919.

Toen Francis van Bommel in 1912 zijn jaarlijkse verlenging van zijn vergunning voor de verkoop van alcoholhoudende drank, andere dan sterke drank, aanvroeg, was zijn huisnummer gewijzigd in B.206. Voordat de vergunning verleend werd, bracht gemeentearchitect [[Cornelis Roffelsen (1889-1958)|Cor Roffelsen]] een inspectiebezoek en rapporteerde  het volgende:
* de ruimte, waarvoor vergunning werd aangevraagd, had een oppervlak van 43 m²,
* de gemiddelde hoogte van de lokalen was 2,95 meter,
* twee wanden waren over de gehele lengte buitenwand,
* het lokaal had één buitenwand aan de straatzijde en een buitenwand rechthoekig daarop,
* beide buitenwanden waren gedeeltelijk voorzien van lichtramen,
* het totale glasoppervlak van de ramen was 7,64 m²,
* er kon belucht worden door beweegbare ramen met een doorlaatruimte van 2,31 m²
* het lokaal werd niet voor andere doeleinden gebruikt.
Al met al was dat voldoende reden voor het gemeentebestuur om op 18 maart 1912 vergunning te verlenen.

Vanaf 10 januari 1918 kreeg het café volledige vergunning en mocht er dus ook sterke drank geschonken worden.

Francis van Bommel was tot 1963 vergunninghouder van het café dat achtereenvolgens als adresaanduiding Z.262 en Zeilbergsestraat 83 kreeg. Zijn opvolgers, althans vergunninghouders, waren voor zover bekend:
* 1967: zijn dochter Hendrica Maria, gehuwd met Petrus Johannes Willems, en J.M. Manders,
* 1980: A.A. van der Maas en A.P. Leenstra, het heette toen [[Het Cafeeke]],
* 1980: P.A.M. van Houts. slijtersbedrijf,

Op 4 januari 1970 vroeg NV Habets te Tilburg vergunning aan voor de verbouwing van het café-woonhuis op de Zeilbergsestraat 83, kadastraal sectie L 1590.

In juni 1979 openden Nelly en Jan van den Biggelaar hun zogenaamd bruin café, genaamd [[Het Cafeeke]].<ref>Volgens zegslieden zou het café ook nog enige tijd café-cafétartaria [[De Mallemeulen]] van H. Kroezen en [[De Kwikbar]] geheten hebben. De Mallemeulen was echter volgens andere bronnen gevestigd op [[Zeilbergsestraat 49]].</ref> Tot 2000 heette het [[café D'n Anlaup]], aanvankelijk gerund door [[Ton van Diesen]] en vanaf januari 1998 door [[Paul van Hoof]] en [[Marjo Meulendijks]].

Na een jaar leegstand begonnen Joyce en [[Frans Bennenbroek]] er in maart 2001 hun café, genaamd [[D'n Trog]]. Eind juni 2005 werd dat wok- en grillrestaurant D'n Trog.

Vanaf circa 2011 tot ns 2016 heette het etablissement [[De Huiskamer], kon men de ruimte afhuren voor feestjes en partijen en werden er onder meer optredens van jazzbands georganiseerd.

{{appendix}}
[[categorie:adres]]