Bewerken van Wilhelmus Jacobus van Loenhout (1919-1962)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 42: | Regel 42: | ||
Wim van Loenhout uit Bergen op Zoom was tijdens de mobilisatie van 1939/1940 dienstplichtig soldaat bij het [[27e Regiment Infanterie]], dat onder leiding stond van commandant [[Frederikus Nicolaas Franciscus van der Schrieck (1880-1958)]]. Het 27e Regiment Infanterie, dat haar hoofdkwartier had in villa [[De Romein]] in Deurne Noord-Brabant, was belast met de verdediging van de [[Peel-Raamstelling]], met name het gebied dat aangeduid werd als Vak Bakel. | Wim van Loenhout uit Bergen op Zoom was tijdens de mobilisatie van 1939/1940 dienstplichtig soldaat bij het [[27e Regiment Infanterie]], dat onder leiding stond van commandant [[Frederikus Nicolaas Franciscus van der Schrieck (1880-1958)]]. Het 27e Regiment Infanterie, dat haar hoofdkwartier had in villa [[De Romein]] in Deurne Noord-Brabant, was belast met de verdediging van de [[Peel-Raamstelling]], met name het gebied dat aangeduid werd als Vak Bakel. | ||
Toen op vrijdag 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnenvielen, was het vrij snel duidelijk dat het Nederlandse leger niet bestand was tegen een dergelijke overmacht. Zo kregen de militairen van het 27e Regiment Infanterie het bevel om zich terug te trekken naar het westen. Het bevel om terug te trekken bereikte echter niet alle legeronderdelen waardoor soldaat Wim van Loenhout en zijn maten in een kazemat van de Peel-Raamstelling bij Ysselsteyn op zaterdag 11 mei op eigen initiatief aan de aftocht begonnen. Via Helmond, Tilburg, Breda, Antwerpen, Zeeuws-Vlaanderen en de Panne in België bereikte de groep van Wim van Loenhout de Franse havenplaats Duinkerken waar hij op 20 mei 1940 met honderden andere militairen ingescheept werd op het Franse vrachtschip Pavon met als doel om naar veiliger gebied te worden geëvacueerd. In de nacht van 20 op 21 mei 1940 werd De Pavon door een Duitse vliegtuigbom getroffen. De bom eiste 50 dodelijke slachtoffers, | Toen op vrijdag 10 mei 1940 de Duitsers ons land binnenvielen, was het vrij snel duidelijk dat het Nederlandse leger niet bestand was tegen een dergelijke overmacht. Zo kregen de militairen van het 27e Regiment Infanterie het bevel om zich terug te trekken naar het westen. Het bevel om terug te trekken bereikte echter niet alle legeronderdelen waardoor soldaat Wim van Loenhout en zijn maten in een kazemat van de Peel-Raamstelling bij Ysselsteyn op zaterdag 11 mei op eigen initiatief aan de aftocht begonnen. Via Helmond, Tilburg, Breda, Antwerpen, Zeeuws-Vlaanderen en de Panne in België bereikte de groep van Wim van Loenhout de Franse havenplaats Duinkerken waar hij op 20 mei 1940 met honderden andere militairen ingescheept werd op het Franse vrachtschip Pavon met als doel om naar veiliger gebied te worden geëvacueerd. In de nacht van 20 op 21 mei 1940 werd De Pavon door een Duitse vliegtuigbom getroffen. De bom eiste 50 dodelijke slachtoffers, waaronder Deurnenaar [[Jacobus Johannes Hendricus van Heijster (1917-1940)|Sjaak van Heijster (1917-1940)]], en ongeveer 100 licht- en zwaargewonden. | ||
Met circa 1200 overlevenden werd soldaat Wim van Loenhout op vrijdag 24 mei in Coquelles, een klein dorpje onder Calais, door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en afgevoerd naar Montreuil waar de Nederlanders op zondag 26 mei in vrijheid werden gesteld. Onder leiding van aalmoezenier [[Matheus Dominicus Lam (1909-1981)]] begon toen de lange reis naar huis. Op zaterdag 1 juni was Wim van Loenhout weer thuis bij zijn familie in Bergen op Zoom. Wim van Loenhout schreef over zijn ervaringen van De ramp met de Pavon het dagboek "[[Oorlogsherinnering]]". | Met circa 1200 overlevenden werd soldaat Wim van Loenhout op vrijdag 24 mei in Coquelles, een klein dorpje onder Calais, door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en afgevoerd naar Montreuil waar de Nederlanders op zondag 26 mei in vrijheid werden gesteld. Onder leiding van aalmoezenier [[Matheus Dominicus Lam (1909-1981)]] begon toen de lange reis naar huis. Op zaterdag 1 juni was Wim van Loenhout weer thuis bij zijn familie in Bergen op Zoom. Wim van Loenhout schreef over zijn ervaringen van De ramp met de Pavon het dagboek "[[Oorlogsherinnering]]". |