Bewerken van Petrus Antonius Maria Kortooms (1920-2004)

{{Infobox persoon
| naam           = Pierre Kortooms
| foto           = [[Bestand:Portret foto - Pierre Kortooms LR.jpg|180px]]
| tekst          = foto personeelsblad O en W visie 1985
| volledige naam = Petrus Antonius Maria Kortooms
| roepnaam       = Pierre
| geboorteplaats = Deurne
| geboortedatum  = 26 november 1920
| overl.plaats   =
| overl.datum    = 30 november 2004
| partner(s)     = Francisca Groot
| beroep(en)     = geestelijke, ambtenaar
}}
{{link stamboom|stamboom=''[[Kortooms]]''}}
'''Petrus Antonius Maria (Pierre) Kortooms (1920-2004)'''  was eerst priester, later ambtenaar en dichter.


Pierre kwam uit een gezin van veertien kinderen, was het tiende kind in de rij en zoon van [[Wouterius Kortooms (1880-1955)|Wouterius (Wouter) Kortooms (1880-1955)]] en Anna Carolina Tebaerts (1884-1956) en een broer van de bekende schrijver [[Toon Kortooms]].

Zijn vader was directeur van het [[Gemeentelijk Veenbedrijf]] in Deurne. "Mijn kinderen eten turf", moet hij eens gezegd hebben. 

Na zijn priesterwijding te Nijmegen op 11 september 1949 droeg hij 18 september zijn eerste plechtige heilige mis op in de [[Sint-Willibrorduskerk (Deurne)|Deurnese Sint-Willibrorduskerk ]]. Tijdens zijn priesterambt was hij onder meer aalmoezenier bij de landmacht, jeugdwerker en leraar Nederlands. Op 15 mei 1968, na zijn uittreding, trouwde hij met Francisca Groot en werd jeugdwerker en was jarenlang leraar Nederlands. De laatste 18 jaar voor zijn pensionering in 1985 was hij ambtenaar bij het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen.

Zijn liefhebberij, van jongs af aan, was het schrijven van gedichten: ''Schrijven is voor mij geen zwoegerij. Ik zoek het eigenlijk ook niet. Ik zit er niet op te zweten. Schrijven overkomt mij.'' Hij mocht graag bezig zijn met de taal, waarbij hij helderheid nastreefde. Toon en Pierre hadden met elkaar gemeen, dat ze met veel humor werkten. Dat kon echter niet voorkomen dat beiden door de publicatie van het boek [[Turf in m'n ransel]] gebrouilleerd raakten.

Na zijn pensionering stond Pierre Kortooms vele malen op een podium met wat hij noemde ''mijn bijdragen''. Een snufje humor er doorheen kon volgens hem geen kwaad: ''Trouwens ernst en humor horen immers bij elkaar als twee aaneen gebakken krentenmikken.'' Herhaaldelijk spoorden zijn beide stiefzoons Frans en Alphons hem aan om al zijn gedichten bij elkaar te zoeken en ze aan te bieden aan een uitgeverij. Later deden zij dat zelf voor hem.

In 2020 verscheen onder de titel ''Zere pootjes''  bij uitgeverij Boekscout een door Frans Kool samengestelde bundel met een bloemlezing van zijn gedichten.
{|
|[[Bestand:14.460.jpg|thumb|450px|Pierre, met op de achtergrond zijn familie, op de [[Griendtsveenseweg]].<br><small>foto collectie Kortooms</small>]]
|
|[[Bestand:29.774.jpg|thumb|450px|[[Petersburg|Huize Petersburg]], de ouderlijke woning van Pierre, was bij gelegenheid van zijn priesterfeest door de buurt feestelijk versierd.<br> <small>foto collectie Hans Timmers]]</small>
|-
|[[Bestand:29.778.jpg|thumb|450px|De neomist temidden van de kinderen uit de buurt met een versierd Huize Petersburg als achtergrond op 18 september 1949. <br><small>foto collectie Hans Timmers</small>]] 
|
|[[Bestand:30.295.jpg|thumb|200px|<small>foto collectie Toon Kortooms Park</small>]]
|}

{{Appendix|2=
*Pater P. Kortooms, ”Missiehuis “Cristus Koning” dankt Deurnese weldoeners” [[Land- en Tuinbouwblad]] van 9 oktober 1954, pagina 2
----
{{references}}
}}

{{DEFAULTSORT:Kortooms,Petrus Antonius Maria }}
[[categorie:Kortooms|Petrus Antonius Maria]]
[[categorie:geestelijke]]
[[categorie:ambtenaar]]