Bewerken van Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)

{{Infobox persoon
| naam           = Pastoor Van de Ven
| foto           = [[Bestand:29.158.jpg|200px]]   
| tekst          = Foto: collectie mevr. Smits-Derks     
| volledige naam = Marinus Cornelius van de Ven
| roepnaam       = 
| geboorteplaats = Heeswijk Dinther
| geboortedatum  = 16 mei 1907
| overl.plaats   = Deurne
| overl.datum    = 1 februari 1998
| partner(s)     = 
| beroep(en)     = geestelijke
}}
[[Bestand:08.313.jpg|180px|thumb|Pastoor Van de Ven op jongere leeftijd.<br>Foto collectie H. van de Ven  ]]
[[Bestand:23.104.jpg|thumb|350px|[[Ereboog]] bij zijn intocht op 15 december 1947]]
[[Bestand:12.527.jpg|thumb|350px|Zijn verhuizing op 19 april 1948 van de [[pastorie aan de Kerkstraat]] naar de nieuwe pastorie in de Walsberg]]
[[Bestand:08.287.jpg|thumb|350px|Inhuldiging bij zilveren priesterjubileum.]]
'''Marinus Cornelius van de Ven (1907-1998)''' was van 1947 tot 1975 pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in [[Wasberg]].


==Familie==
Marinus was een zoon van landbouwer Johannes van de Ven (Dinther 1868-1949  Dinther) en Johanna Lourina van Rijbroek (Dinther 1868-1944 Dinther).

Na hun trouwen in 1905 werden in het gezin van zijn ouders vier kinderen geboren. Het eerste was een levenloos kind in 1906, als tweede werd Marinus geboren. Zijn broer Hendrikus (Harrie) Cornelius van de Ven (1908-2004), gehuwd met Marie Schuts, was het derde kind en de jongste in het gezin was zijn zus Theodora Maria van de Ven (1911-2002) die bij de [[zusters Franciscanessen]] in Veghel haar intrede deed als zuster Bernadette. Zij was handwerklerares.

==Pastoraat in Walsberg==
Op 10 juni 1933 werd hij tot priester gewijd. De latere bisschop Bekkers was een van zijn klas- en studiegenoten. Hij was achtereenvolgens kapelaan te Oss (1933-1942), Son (1942-1944) en Eindhoven (1944-1947). Vervolgens werd hij aangesteld als [[Kapelaans van de parochie Deurne|kapelaan]] van de [[Parochie van de Heilige Willibrord|oude parochie]] met de opdracht om de [[Walsberg]] tot een zelfstandige parochie te verheffen. Daarnaast was hij onder meer acht jaar bisschoppelijk inspecteur voor het katholiek onderwijs.

Op 15 december 1947 werd Van de Ven benoemd als eerste pastoor van de [[Sint-Gerardus Majellaparochie]] in Walsberg. Op maandagmiddag 19 april 1948 om 5 uur werd pastoor Van de Ven op de [[Pastorie aan de Kerkstraat|pastorie van de oude parochie]] opgehaald en per optocht naar de Walsberg naar de inmiddels beschikbare eigen [[Pastorie van de Wasberg|pastorie]]. Voorop [[rijvereniging Rust Roest|ruitervereniging Rust-Roest]] gevolgd door een huifkar met hierin naast pastoor Van de Ven de geestelijken van omliggende parochies, met eveneens traditionele Brabantse peperkoek en sucademik. Achter de huifkar reed een sjees met Walsbergse notabelen.

Volgens zijn eigen zeggen was hij de eerste pastoor in de regio die de mis opdroeg met het gezicht naar de kerkgangers.<ref>''Je moet de mensen accepteren zoals ze zijn'' - een interview met Marinus van de Ven bij zijn diamanten priesterfeest. Documentatie [[Martien Keunen]] 8 juni 1993.</ref>

Voorafgaand aan de viering van zilveren priesterjubileum ging hij drie dagen in retraite geweest bij de Trappisten in de Achelse Kluis. Ondertussen kon de buurt zich ongestoord voorbereiden met onder andere de bouw van een [[ereboog]]. Op zaterdagavond 14 juni 1958, de avond voor de feestdag, werd hij omstreeks zeven uur  bij de [[Kuilvenweg]] ingehaald, waarna een  plechtig lof in de [[Gerarduskerk]] volgde.

Na zijn emeritaat in 1975 betrok hij, samen met zijn trouwe huishoudster [[Josepha Hendrica van den Berkmortel (1915-2002)|Sepha van den Berkmortel]], een huis in de [[Koolhof]]. Hij bleef nog tot 1992 voorzitter van het [[ziekentriduüm]]. Ook was hij na zijn vertrek uit Walsberg nog 12 jaar assistent in de [[Sint-Willibrordusparochie (Liessel)|Sint-Willibrordusparochie]] in [[Liessel]]. Met de zielzorg in het bejaardenhuis [[De Nieuwe Erve]] in Liessel hield hij zich nog veel langer bezig. Hij werd in de Walsberg opgevolgd door pastoor [[Henricus Catharina Anna Maria Tops (1935)|Hein Tops]]

==Nevenfuncties==
* Hij was moderator van de [[Mater Amabilisschool]].
* Hij was 45 jaar lang voorzitter van het ziekentriduüm.
* Hij was bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs.
* Toen [[Johannes Petrus van Dinter (1901-1967)|pastoor Van Dinter]] in 1967 overleed werd pastoor Van de Ven geestelijk adviseur bij de [[Boerenbond Deurne]]. Als eerste geestelijk adviseur in bijna zeventig jaar voelde hij de behoefte om nadrukkelijk te zeggen waarom zijn ambt bij de Boerenbond nodig was, iets dat kennelijk toen niet meer vanzelfsprekend werd gevonden. Toen Van de Ven in 1974 opstapte als adviseur, besloot het bestuur geen opvolger meer aan te wijzen en kwam er een einde aan de formele band met de kerk.
* Hij was geestelijk adviseur van de Katholieke Bond van het gezin.
* Hij was geestelijk adviseur van [[Katholieke Vrouwenorganisatie Deurne|Katholieke Vrouwenorganisatie (KVO) Deurne]].
* Hij was geestelijk adviseur van de Noordbrabantse Christelijke Boerenbond (NCB) kring Helmond.
* Hij was geestelijk adviseur van  kring Helmond van de Katholieke Vrouwenorganisatie.
* Hij was leraar aan de [[Lagere Landbouwschool|lagere landbouwschool]] in Deurne en gaf cursussen aan [[Deurnese emigranten]].
* Hij schreef 23 jaar lang stichtelijke artikelen in het [[Weekblad voor Deurne]].

==Onderscheidingen==
*In 1977 ontving Marinus van de Ven de [[erepenning in goud]] van het gemeentebestuur. 
*Voor zijn vele verdiensten werd hij in 1993 benoemd tot [[ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]

{{Appendix|2=
* Archief gemeentebestuur Deurne 1951-1980 RHCe-Eindhoven toegang 13179 inv.nr. 2298.
----
{{references}}
}}

{{DEFAULTSORT:Ven,Marinus van de}}
[[categorie:Van de Ven|Marinus]]
[[categorie:geestelijke]]
[[Categorie:Gemeentelijke erepenning in goud]]
[[Categorie:Ridder in de Orde van Oranje-Nassau]]