Steun ons daarom en stem (t/m 24 september) bij de Rabo Club Support op heemkundekring H.N. Ouwerling Deurne |
Bewerken van Julius de Corte (1924-1996)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 9: | Regel 9: | ||
| overl.plaats = Eindhoven | | overl.plaats = Eindhoven | ||
| overl.datum = 16 februari 1996 | | overl.datum = 16 februari 1996 | ||
| partner(s) = | | partner(s) = Wilhelmina Verhoeven (1929-2006), Thea Dekker | ||
| beroep(en) = zanger, componist, tekstschrijver, pianist | | beroep(en) = zanger, componist, tekstschrijver, pianist | ||
}} | }} | ||
[[Bestand:21.462.jpg|thumb|260px|Jules de Corte en zijn eerste echtgenote Wilhelmina Verhoeven in 1956.<br> | [[Bestand:21.462.jpg|thumb|260px|Jules de Corte en zijn eerste echtgenote Wilhelmina Verhoeven in 1956.<br> | ||
Foto: collectie Peter van de Berk]] | |||
[[Bestand:Jules de corte achter piano.jpg|thumb|300px| | [[Bestand:Jules de corte achter piano.jpg|thumb|300px|(foto coll. mevr. De Corte-Dekker)]] | ||
'''Julius (Jules) de Corte (1924-1996)''' was een [[Deurne]]se zanger, pianist en tekstschrijver met landelijke bekendheid. | |||
'''Julius (Jules) de Corte (1924-1996)''' was een | |||
Hij werd geboren in [[Deurne]]-[[Sint-Jozefparochie]] op het (huidige) adres [[Vloeieindsedreef]] [[Vloeieindsedreef 4|4]], als zesde uit een gezin van twaalf kinderen en was een zoon van [[Petrus de Corte (1888-1968)|Petrus (Peer) de Corte (1888-1968)]] en Arnoldina van Eijk (1893-1981). Toen Jules 14 maanden oud was, werd hij blind door een verkeerd gediagnosticeerde middenoorontsteking. Jules ging naar het katholieke blindeninstituut ''De Wijnberg'' in Grave. Daar woonde hij tot aan het einde van de [[Tweede Wereldoorlog|oorlog]]. Hij kreeg er uitstekend onderwijs, maar ervoer het als een kille, katholieke jeugdgevangenis. Hij leerde er ook pianospelen en bleek een muzikaal talent te zijn. | |||
Op 21-jarige leeftijd begon hij zijn muzikale loopbaan in Delft als pianist bij een dansschool, in restaurants en op bruiloften en partijen. Na het voltooien van een pianostudie ging hij bij de radio (KRO) werken. Hij begon bij de ''Zonnebloem'' en werkte ook mee aan het bekende amusementsprogramma “Negen heit de klok” van Alexander Pola en Jan de Cler. | |||
Ze kregen samen zes kinderen, drie jongens en drie meisjes | Hij trouwde in 1953 met Wilhelmina Verhoeven (1929-2006) van wie hij in 1976 scheidde. Ze kregen samen zes kinderen, drie jongens en drie meisjes. <br>Jules ging daarna een relatie aan met Thea Dekker, met wie hij in 1976 trouwde. Hij woonde in Delft, Helmond en vanaf 1973 woonde hij in de [[Geldersestraat 9]] in [[Helenaveen]], waar hij in alle rust en vaak tot diep in de nacht, keihard werkte aan zijn composities. <br>In 1983 onderging hij een hartoperatie. | ||
Jules ging daarna een relatie aan met | |||
Hij woonde in Delft, Helmond en vanaf 1973 | |||
In 1983 onderging hij een hartoperatie | |||
In kritische teksten uitte Jules de Corte zich tegen de vertegenwoordigers van het grootkapitaal. Zijn ''socialistische achtergrond'' klinkt nadrukkelijk in zijn liedjes door. In veel van zijn liedjes is zijn rancune tegen het kapitalisme hoorbaar. | In kritische teksten uitte Jules de Corte zich tegen de vertegenwoordigers van het grootkapitaal. Zijn ''socialistische achtergrond'' klinkt nadrukkelijk in zijn liedjes door. In veel van zijn liedjes is zijn rancune tegen het kapitalisme hoorbaar. | ||
Ruim 35 jaar lang schreef hij meerdere radioliedjes per week voor de KRO en tal van tekstbijdragen voor andere omroepen. | Ruim 35 jaar lang schreef hij meerdere radioliedjes per week voor de KRO en tal van tekstbijdragen voor andere omroepen. | ||
Hoewel hij in zijn carrière met velen samenwerkte, | Hoewel hij in zijn carrière met velen samenwerkte, is Jules de Corte altijd een eenling geweest. Hij was bij uitstek de liedjeszanger die zichzelf begeleidde op de piano. Zowel zijn stem als zijn zang en piano-optreden hadden een eigen stijl die voor iedereen direct herkenbaar was. | ||
Ruim 4000 liedjes schreef en componeerde hij tijdens zijn carrière. Met zijn muziek en teksten maakte hij tientallen grammofoonplaten en een cd. Daarnaast publiceerde hij een aantal boeken met gedichten, verhalen en filosofische overpeinzingen. Zijn bekendste liedjes zijn | Ruim 4000 liedjes schreef en componeerde hij tijdens zijn carrière. Met zijn muziek en teksten maakte hij tientallen grammofoonplaten en een cd. Daarnaast publiceerde hij een aantal boeken met gedichten, verhalen en filosofische overpeinzingen. Zijn bekendste liedjes zijn 'Ik zou wel eens willen weten' - 'Koning Onbenul' - 'de Vogels'. | ||
In zijn liedjes was hij maatschappijkritisch, soms een moralist die niet schroomde zijn onderwerpen scherp en af en toe zelfs wat cynisch te benaderen. | In zijn liedjes was hij maatschappijkritisch, soms een moralist die niet schroomde zijn onderwerpen scherp en af en toe zelfs wat cynisch te benaderen. | ||
Jules de Corte ontving voor zijn oeuvre talrijke prijzen o.a. de Gouden Harp (1969), de Visser-Neerlandiaprijs (1967), de Louis Davidsprijs (1975) en een gouden plaat (7 september 1967). De waarde van zulke prijzen nam hij met een korreltje zout; ''Ik ben geïnteresseerd in mensen, niet in status'' legde hij uit. Veel van zijn liedjes bracht hij voor radio en televisie ten gehore. Ook trok hij het land door als kleinkunstenaar met eigen programma’s. | Jules de Corte ontving voor zijn oeuvre talrijke prijzen o.a. de Gouden Harp (1969), de Visser-Neerlandiaprijs (1967), de Louis Davidsprijs (1975) en een gouden plaat (7 september 1967). De waarde van zulke prijzen nam hij met een korreltje zout; ''Ik ben geïnteresseerd in mensen, niet in status'' legde hij uit. Veel van zijn liedjes bracht hij voor radio en televisie ten gehore. Ook trok hij het land door als kleinkunstenaar met eigen programma’s. | ||
Regel 67: | Regel 44: | ||
Binnen de dorpsgemeenschap van Helenaveen bleef hij zich ook nuttig maken, hij verzorgde de muzikale en technische werking van het klokkenspel op het dorpsplein. Ook begeleidde hij de laatste jaren op zondag de gezangen tijdens de zondagse kerkdiensten in de protestantse kerken van Helenaveen en Deurne. | Binnen de dorpsgemeenschap van Helenaveen bleef hij zich ook nuttig maken, hij verzorgde de muzikale en technische werking van het klokkenspel op het dorpsplein. Ook begeleidde hij de laatste jaren op zondag de gezangen tijdens de zondagse kerkdiensten in de protestantse kerken van Helenaveen en Deurne. | ||
Hij was lid van de "Maatschappij der Nederlandse Letterkunde" en won in 1962 de Edison voor zijn grammofoonplaat ''Liedjes die eigenlijk niet mogen''.<br> | |||
In 1969 kreeg hij de Gouden Harp van Conamus.<br> | |||
In 1975 kreeg hij de Louis-Davidsprijs voor "Het land van de toekomst".<br> | |||
Zijn oeuvre werd ook nog bekroond met de Visser Neerlandia-prijs. | |||
Jules de Corte ligt begraven in Helmond. | |||
In de wijk [[De Vennen]] in [[Deurne-West]] is de [[Jules de Cortestraat]] naar hem genoemd. | In de wijk [[De Vennen]] in [[Deurne-West]] is de [[Jules de Cortestraat]] naar hem genoemd. | ||
Regel 82: | Regel 59: | ||
==Externe links== | ==Externe links== | ||
*[http://www.julesdecorte.nl/ De Jules de Corte Homepage ] | |||
*[http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn6/corte Biografisch Woordenboek van Nederland] | *[http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn6/corte Biografisch Woordenboek van Nederland] | ||
*[ | *[http://www.wij-nederlanders.nl Wij Nederlanders & andere nieuwe projecten] | ||
*[http://www.hommageaanjulesdecorte.nl/ Hommage aan Jules de Corte] | |||
*[http://www.ernstdecorte.nl/ Zoon Ernst de Corte zingt liedjes van zijn vader Jules de Corte] | *[http://www.ernstdecorte.nl/ Zoon Ernst de Corte zingt liedjes van zijn vader Jules de Corte] | ||
== | == Literatuur == | ||
*Luuk Keunen - Deurne in de 19e en 20e eeuw - genealogie De Corte in ''D'n Uytbeyndel'' nr.43 blz. 5-18 | |||
*Beppie van den Berk en Pietje Schonewille - Jules de Corte in ''D'n Uytbeyndel'' nr. 65 blz. 4-6 | |||
*Jules de Corte (samengesteld, bezorgd, ingeleid en toegelicht door Cees van der Pluijm) - [[Ik zou weleens willen weten]] Amsterdam 2005 | |||
* | |||
* | |||
*Jules de Corte (samengesteld, bezorgd en toegelicht door Cees van der Pluijm) - [[Ik ben je reisgenoot]] Amsterdam 1994 | *Jules de Corte (samengesteld, bezorgd en toegelicht door Cees van der Pluijm) - [[Ik ben je reisgenoot]] Amsterdam 1994 | ||
*[[Tussen de Peel en Grave, jeugdherinneringen van Jules de Corte]] | *[[Tussen de Peel en Grave, jeugdherinneringen van Jules de Corte]] (Dit boek is verschenen tegelijkertijd met de opening van de tentoonstelling in mei 2015 rond Jules de Corte in het Graafs Museum ) | ||
==Interview met Jules de Corte== | |||
{{#widget:YouTube|id= JODiGwBqSdE}} | |||
{{#widget:YouTube|id= cFlJ6EvicF0}} | |||
{{DEFAULTSORT:Corte,Julius | {{DEFAULTSORT:Corte,Julius}} | ||
[[categorie:De Corte|Julius]] | [[categorie:De Corte|Julius]] | ||
[[categorie:kleinkunstenaar]] | [[categorie:kleinkunstenaar]] |