Bewerken van Joannes Copenens (1807-1866)

Hij werd weliswaar in Sint-Oedenrode geboren maar woonde vanaf zijn jeugd in Deurne. Bij de volkstelling van 1829 woonde hij op het adres [[Kerkeind]] 179 in een huis waarin vijf huisgezinnen en in totaal 18 personen woonden. Waarschijnlijk was het een blok [[Armenhuis|armenwoningen]] die stonden op het huidige adres [[Oude Martinetstraat 11]]. Hij woonde er in bij het bejaarde weversechtpaar [[Lambertus van de Mortel (1765-1835)|Lambert en Henrica van de Mortel-van de Kerkhof]].

Na zijn huwelijk verdiende Jan Koppenens in Woensel de kost als vleeshouwer en slager. Na de geboorte van hun oudste kind keerde hij met zijn gezin terug naar Deurne waar hij tussen 1835 en 1847 in het levensonderhoud probeerde te voorzien als wever. Maar hij kon niet alle monden vullen en mede omdat zijn vrouw erg ziekelijk was moest hij regelmatig bij de gemeente aankloppen voor [[armenzorg]].

Konden alle andere kandidaten bogen op een goed gedrag, zijn gedrag werd omschreven als ''vrij redelijk''. Door de inspanningen van de twee assessoren kwam hij niettemin op de eerste plaats van de voordrachtlijst en werd hij op 19 september 1846 ook door de staatsraad gouverneur benoemd, zij het tijdelijk voor een periode van drie jaar. Hij kreeg een jaarsalaris van 130 gulden. Voor het [[Kantongerecht Asten]] moest hij de vereiste eed afleggen alvorens hij de benodigde wapens kreeg en daadwerkelijk in dienst kon treden.

Na beëindiging van zijn tijdelijke periode van drie jaar kreeg Jan Koppenens op 9 september 1849 een vaste aanstelling. Zijn jaarsalaris bleef ongewijzigd op 130 gulden staan. Wel kreeg hij op 29 april 1850 een extra toelage van 25 gulden voor ''buitengewone diensten''. Aan de grenzen van de gemeente met het hertogdom Limburg had hij de voorbije jaren van de vroege morgen tot de late avond de [[Peel]] doorkruist om overtreders te bekeuren.<ref>Het zal voornamelijk gegaan zijn om Limburgers die op Deurnese grond illegaal turf staken. Met de verkoop van de 610 hectare gemeentegrond tegen de gemeentegrens aan de gebroeders Nicolaas en [[Joannes van de Griendt (1804-1884)|Jan van de Griendt]] kwam aan deze praktijken in 1853 een einde.</ref>

In de zomer van 1854 viel het doek voor Jan Koppenens als veldwachter van Deurne. Toen kwam namelijk een geval van knevelarij aan het licht waardoor hij uiteindelijk een gevangenisstraf van een jaar kreeg. Op een vrijdag in januari van dat jaar hield hij namelijk een zekere Hendrikus van Aken aan, die toen nog in Helden woonde maar later naar Roggel verhuisde. Hij bevond zich met paard en twee karren turf in de Peel. Volgens het politiereglement was dat namelijk verboden aan niet-Deurnenaren. Maar Van Aken had deze turf gekocht van ene Rooijakkers uit Deurne. Omdat Van Aken zelf verhinderd was liet hij zijn vrouw de daarop volgende zondag naar de burgemeester van Deurne gaan om het een en ander uit te leggen. Deze had alle begrip voor de zaak en liet geen proces-verbaal opmaken. Ook ging zij die dag nog naar Rooijakkers om wat zaken te regelen. Toen ze 's avonds al op te kar zat om naar huis te gaan werd ze door de veldwachter aangesproken. Die verzocht haar om de volgende dag om negen uur 's morgens weer naar Rooijakkers te komen, waar hij dan ook aanwezig zou zijn. Waarschijnlijk is zij op dat verzoek niet ingegaan want de zaak was immers door de burgemeester afgedaan.<br>

Maar op 30 juni stond de veldwachter bij Van Aken voor de deur. Deze was zelf op reis maar zijn vrouw stond hem te woord. Hij eiste van haar 25 gulden voor de "diefstal" van de turf, met het dreigement dat als ze niet direct zou betalen hij de volgende dag een proces-verbaal zou schrijven dat 100 gulden kostte. Ze zei dat ze het geld niet aankon omdat haar man de sleutel het meegenomen. De vraagprijs van de veldwachter daalde daarop via 16 uiteindelijk naar 7 gulden. Dat bedrag werd door mevrouw Van Aken betaald. Maar ze stapte later wel naar de burgemeester die een aanklacht tegen Koppenens indiende. Op 3 augustus 1854 werd hij in de boeien geslagen. Een maand later werd hij door de rechtbank veroordeeld. Hij raakte daardoor niet alleen zijn baan kwijt maar ook moest hij een gevangenisstraf van een jaar ondergaan en bovendien een boete van 25 gulden en de proceskosten van ruim 92 gulden betalen. Daardoor was zijn gezin opnieuw aangewezen op de [[armenkas]] van de gemeente. Ze werd bedeeld met wekelijks een half brood en 35 centen. Deze kosten verhaalde de gemeente Deurne overigens wel met veel heen-en-weer geschrijf op Sint-Oedenrode, de geboorteplaats van Jan.