Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Kulertseweg

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
In juni 1939 werd op de Kulert, bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de parochie Zeilberg en tevens het zilveren priesterfeest van pastoor Piggen, bij de kruising met de Zeilbergseweg deze ereboog gemaakt. De leiding daarvan was in handen van Leo Veltmans, met hoge hoed rechts. Foto beschikbaar gesteld door mw. Wassenberg-van Rijt.
Opname uit 1962 toont Kulertseweg welke na kruispunt overging in Peelstraat
In het witte huis links woonde Grard van Rijt, verderop aan de rechtse kant van de weg stond de inmiddels verdwenen boerderij van Fried van Rijt waar het geld gevonden was.
Een oude rekening van timmerman Bertje Verleijsdonk van de Kulert; opmerkelijk zijn zowel zijn voorletters als achternaam, hij heette officieel Engelbert Verlijsdonk.

De Kulertseweg is een historische route waar de bakermat van de Zeilberg gezocht moet worden.


Naamherkomst[bewerken | brontekst bewerken]

De Kulert, in het verlengde van de verdwenen Peelstraat die dwars door de huidige wijk Koolhof liep, was vroeger een belangrijke toegangsweg tot de Peel. De naam Kulert is afgeleid van de oude benaming Kulensvoort, (de weg naar) de plaats waar men het beekje de Vlier vroeger kon oversteken. De vroegste vermelding is van rond 1440. In latere geschriften komen we allerlei varianten tegen zoals Cuylenvoirt, Cuylensfort, Culervoert, Culert en Kulith.

Anekdotes[bewerken | brontekst bewerken]

Toffelen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij een toffelpartij na een verbroken verloving in 1924 bij van den Heuvel op de Kulert raakte ene Van Dinther ernstig gewond toen het mikpunt van de pesterijen zijn geweer greep en naar de sarrende jongelui schoot.

Pot met geld[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 1930 wilde Godefridus (Fried) van Rijt (1881-1968) een modern ledikant aanschaffen en bestelde de dorpstimmerman Kees Dirks om de oude bedstede uit te komen breken. Ook het toegangstrapje verdween onder de slopershamer en tot ieders verbazing kwam onder een van de plavuizen onder dat trapje een pot met oud geld tevoorschijn. De buit bestond uit 12 kilo gesnoeid zilvergeld uit de Franse tijd, 35 gouden tientjes en 40 gouden franse francs. Omdat ook op de Kulert toen al de angst bestond dat oosterbuur Adolf H. een onaangenaam bezoek zou kunnen komen brengen, besloot Fried om niet al te veel ruchtbaarheid aan de vondst te geven en die thuis te bewaren voor slechtere tijden. Toen een jaar later in de Zeilberg werd ingebroken sloeg bij Fried de schrik om het hart en bracht hij snel zijn gouden tientjes naar de kassier van de Boerenleenbank Deurne, die hem voor elk tientje maar liefst ... elf gulden gaf. Toen hij dat even later tegen zijn broer Grard vertelde verklaarde deze hem voor gek en moest hij onmiddellijk zijn tientjes gaan terughalen. Maar helaas, de kassier had ze inmiddels al weer uitgegeven (zei hij!).[1]

Doodskist[bewerken | brontekst bewerken]

Bertje Verleijsdonk, de timmerman die zijn eigen doodskist had getimmerd woonde ook aan de Kulertseweg.

Modernisering[bewerken | brontekst bewerken]

De Kulert werd al vroeg verhard. Al in 1890 werd door de "Kulertschestraat" over een lengte van 800 meter tot aan de Bulse Brug (de plek van de oude voorde) een klinkerweg aangelegd. In 1905 wilden de kinderen Rooijakkers, die een herberg hadden in de Kulert, zelfs dat de gemeente een lantaarn voor hun huis plaatste. Ze zouden dan zelf gratis zorgen voor het aansteken en doven.

De modernisering zette zich in de vroege 21e eeuw voort, men name tot uiting komend in het feit dat vrijwel alle langgevelboerderijen het veld moesten ruimen. Op een enkel erf werd ook de nieuwbouw als langgevelboerderij vormgegeven, waarbij echter steeds de moderne bouw te herkennen is.

Huisnummering 1953[bewerken | brontekst bewerken]

In 1953 werden de oude huisnummers vervangen door nieuwe adressen. Onderstaand ziet u de toen omgenummerde huizen met hun hoofdbewoner. Als u op de zandloper klikt kunt u de betreffende kolom sorteren.

Hoofdbewoner Oude nr Nieuw adres
Deursen, van Hubertus Z.17 Kulertseweg 2
Martens, Johannes Z.19 Kulertseweg 1
Hurkmans, Hendricus Z.20 Kulertseweg 4
Koppens, Johannes Z.21 Kulertseweg 6
Manders, Karel Z.22 Kulertseweg 8
Rooijakkers, Jan Z.23 Kulertseweg 10
Mortel, van de Antonius Z.24 Kulertseweg 9
Eijnden-van den Heuvel, van den weduwe J. Z.25 Kulertseweg 11
Berkvens, Franciscus Z.26 Kulertseweg 12
Eijnden, van den Franciscus Z.27 Kulertseweg 13
Buunk, Johannes M.A. Z.27a Kulertseweg 20
Groot, de Johannes G. Z.28 Kulertseweg 15
Adriaans, Petrus J. Z.29 Kulertseweg 17
Rijt, van Gerardus Z.30 Kulertseweg 19
Kerkhof, van de Franciscus W. Z.30 Kulertseweg 19
Swinkels-Bankers, weduwe Anna Z.31 Kulertseweg 21
Rijt, van Godefridus Z.32 Kulertseweg 28
Weekers, Johannes M.A. Z.33 Kulertseweg 23
Heijst, van Mathijs A. Z.34 Kulertseweg 32

Afbeeldingengallerij[bewerken | brontekst bewerken]

Bezig met het laden van de kaart...

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Pieter Koolen – "Kulertseweg" - afl. 39 in de serie Historische verkenningen (Heemkundekring H.N. Ouwerling) in Weekblad voor Deurne van 18 december 2008.

Referenties
  1. Deze opmerkelijke gebeurtenis werd in 2008 verteld aan Pieter Koolen door de toen 86-jarige Marietje van de Kerkhof-van Rijt, geboren en getogen op de Kulert. Fried van Rijt was een oom van haar.